ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΘΕΣΗ μέρος 56ον... Η ‘’παραγκωνισμένη’’ απ’ τους ιστορικούς, Σαλαμίνα του 1821

 

Άγνωστο σχέδιο της Ακρόπολης των Αθηνών του 1822

 Η ‘’παραγκωνισμένη’’ απ’ τους ιστορικούς Σαλαμίνα του 1821

Από την ιστορία του Σουρμελή (που όπως αποδεικνύετε, πιστεύει ότι ήταν Αθηναίοι όσοι σύναψαν το υποσχετικό και το συμφωνητικό παράδοσης της Ακροπόλεως Αθηνών το 1822). Μα κι απ’ τον αθηναιοδίφη λαογράφο Καμπούρουγλου θα πρέπει να ξεφύγει επιτέλους η ιστορία της απελευθέρωσης της Ακρόπολης των Αθηνών και να συνυπολογιστούν τα αδιάσειστα πλέον στοιχεία που μας παρουσιάζει ο Prokesch Osten μαζί με το έργο του Γεωργίου Φίνλευ ‘’The Finlay Papers’’ και μέσα από τούτα τα πρωτότυπα έγγραφα ώστε να συμπληρωθεί η ιστορία και να λάβει η Σαλαμίνα το μερίδιό της.

Στο υποσχετικό έγγραφο της 6^ης Ιουνίου του 1822, και στο συμφωνητικό έγγραφο της 9^ης Ιουνίου του 1822, υπάρχουν οι υπογραφές του Σαλαμίνιου καπετάνιου ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΙΡΠΙΛΗ κι έρχεται η ερώτηση, τι χρειάζονταν οι υπογραφές του Σαλαμινίου σε μια υπόθεση Αθηναϊκή κατά τον Σουρμελή, Παπαρηγόπουλο και λοιπούς ιστορικούς;  

Ο Anton Prokesch von Osten ήταν ο πρώτος Αυστριακός πρεσβευτής στην ελεύθερη Ελλάδα. Στις 29 Ιουλίου 1833, ο Άντον Πρόκες - Όστεν έρχεται στην Ελλάδα. Και μένει σ' αυτήν ως τους πρώτους μήνες του 1849. Καθώς εδώ μάζεψε αρκετά έγγραφα του ιερού αγώνα, ενώ πρόλαβε και έγραψε ένα σπουδαίο δίτομο έργο με τίτλο: ‘’Ιστορία Της Επαναστάσεως Των Ελλήνων Κατά Του Οθωμανικού Κράτους Εν Έτει 1821’’ το οποίο το μετέφρασε στα ελληνικά, από την Γερμανική γλώσσα, ο Γ. εμ. Αντωνιάδου.

Μελετώντας πριν χρόνια, τη μετάφραση του Αντωνιάδου και ψάχνοντας έγγραφα για τη Σαλαμίνα και την οικογένεια Μάθεση. Ανακάλυψα δυο ακόμη πιθανό ξεχασμένους ‘’θησαυρούς’’ για το νησί μας και που θα πρέπει οι ιστορικοί να μελετήσουν με ιδιαίτερη προσοχή για τη θέση που κατείχε η Σαλαμίνα τον καιρό εκείνο στα μετερίζια της απελευθέρωσης.

Είναι τα έγγραφα της Συνθήκης για την παράδοσης της Ακρόπολης των Αθηνών που έκαναν οι Έλληνες πολιορκητές στους πολιορκούμενους Τούρκους και η γραπτή υπόσχεση. Το Υποσχετικό δια την παράδοση της Ακρόπολης στους Αθηναίους δίχως να πειραχθούν οι Τούρκοι. 

 

Το υποσχετικό έγγραφο ανέφερε:

 

Το υποσχετικό έγγραφο τη 6 Ιουνίου 1822

Εκλαμπρότατε Κύριε!

Σας υποσχόμεθα εν λόγω της τιμής μας, δια να εγγυηθήτε εις τους δύο συμπατριώτας Τούρκους Ιμπραήμ αγά και ΜεΙμέταγα χατζηαγμέταγα, οι οποίοι, ως πρέσβεις μέλλουν να εύγουν από την Ακρόπολιν μας, ότι έχομεν να τους διαφυλάξουμεν κατά πάντα αβλαβείς και τοιούτους να τους στείλουμεν πάλιν εις την ‘ρηθείσαν  Ακρόπολίν μας.

Διό και υπογραφόμεθα.

Τη 6 Ιουνίου 1822 – Αθήναι

 

Οι Έφοροι Αθηνών

Ο Ηγούμενος Βρατά (Γαβριήλ)   

Χ’’ Παναγή Ζαχαρίτσας

Θ.Λ. (Θωμάς Λογοθέτης)

Σ. Πατούσα

Ιωάννης Π. Βλάχου

Χ’’ Γεωργαντάς Σκουζές

Χ’’ Σπύρος Γκικάκης

Νεόφυτος Πενδελιώτης

Αλέξανδρος Ραυτόπουλους

Διονύσιος Πετράκης

 

Βουλευταί

Ανδρέας Καλαμογδράρτης

Γερουσιαστής

 

Καπετανέοι

Παναγής Χτενάς

Χ’’ Αναγνώστης Μενιδιάτης

Συμεών Ζαχαρίτσας

Νικολής Σαρής

Γιάννης Ντάβαρης

Δήμος Σκεβάς

Αναγνώστης Πιρπίλης ΣΑΛΑΜΙΝΙΟΣ

Γιαννάκης Κυργιάκης

Γεωργάκης Λέκας

 

Η συνθήκη που υπογράφηκε κι από τις δύο πλευρές σε τρεις ημέρες αργότερα, στις 9/ιουνίου/1822, πάλι ανέφερε:

 

Το έγγραφο της συνθήκης 9. Ιουνίου 1822, που συντάχτηκε δίγλωσσο Ελληνικά και Αραβικά  

ΣΥΝΘΗΚΑΙ, τας οποίας έκαμαν οι υπογεγραμμένοι Επίτροποι της υπέρτατης Διοικήσεως οί τε Έφοροι των Αθηνών και Καπιτάνιοι με τους εν τη Ακρόπολει πολιορκημένους Τούρκους, ότε καταπολεμηθέντες ούτοι υπό των Ελλήνων, και εις εσχάτην ανάγκην ελθόντες, επρεσβεύσαντος περί Συνθηκών.

Κεφ. Αον Οι Τούρκοι να παραδώσωσι τα όπλα των και την Ακρόπολιν με όλα τα εν αυτή ευρισκόμενα πράγματα άνευ δόλου.

Βον Οι Έλληνες να φυλάξωσι με όλην την δυνατήν επιμέλειαν την ζωήν των Τούρκων.

Γον  Πάσα φαμίλλια Τουρκική να λάβη ένα φόρτωμα από τα ρούχα τους, εννοώντας ρούχα του ύπνου και της αλλαξιάς, δύο τεγγερέδες με τα σκεπάσματά των, δύο σαχάνια με τα σκεπάσματά τους.

Δον  από ασημικόν, μαλαγματικόν, μαργαριτάρι, συμπεριλαμβάνοντας και τα μετρητά και κάθε τζοβαερικόν όπου ήτον εξ αρχής κτήμα εδικόν των, των Τούρκων,  εκτός δηλαδή των όσων ελαφυραγώγησαν από χριστιανούς, να λάβουν το ήμσυ.

Εον  Όσοι των Τούρκων θελήσουν αυτοπροαιρέτως να μείνουν εις τας Αθήνας, να τοις συγχωρηθή ελευθέρα η κατοικία, όσοι δε θελήσωσι να απέλθωσι εις Ασίαν, να τους εμβαρκαρίζη η διοίκησις εις Ευρωπαϊκά καράβια, οποιασδήποτε σημαίας τύχοι δίδουσα εις πάσαν φαμίλλιαν το αρκετόν δια το ταξείδιόν των παξιμάδι και τυρί, πληρώνουσα και των ναύλόν των.

Ταύτα εσυμφωνήθησαν μεταξύ των δύο μερών αμεταβλήτως και απαραβάτως ηαι ούτως εδόθη το παρόν εις χείρας των Τούρκων, εσφραγισμένον τη σφραγίδι της Διοικήσεως και υπογεγραμμένων παρά των κάτωθεν.

 

Εν Αθήναις τη 9^η Ιουνίου 1822.

Ο Αθηνών Διονύσιος

 

Οι Επίτροποι της υπέρτατης Διοικήσεως

Αλέξανδρος Αξιώτης Αρεοπαγίτης

Ανδρέας Καλαμογδάρτης Γερουσιαστής

 

Οι Έφοροι Αθηνών

Ο Ηγούμενος Βρανά Γαβριήλ

Χ’’ Παναγής Ζαχαρίτζας

Θ. Λογοθέτης

Σπυρίδων Πατούσας

Νεόφυτος Πενδελιώτης

Διονύσιος Πετράκης

Χ’’ Γεωργαντάς Σκουζές

Χ’’ Σπύρος Γκικάκης

Ιωάννης Π. Βλάχου

Άγγελος Γέροντας

 

Οι Καπετάνιοι

Παναγής Κτενάς Ταξίαρχος

Χ’΄’ Αναγνώστης Μενιδιάτης

Νικολής Σαρής

Σιμεών Ζαχαρίτζας

Αναγνώστης Πιρπίλης -ΣΑΛΑΜΙΝΙΟΣ

Απόστολος Κορθέος

Γεωργάκης Λέκας

Γιάννης Ντάβαρης

Δήμας Χασώτης

Χριστόδουλος ‘Ραυτόπουλος

 

Ο Αρχιγραμματεύς

Ιωάννης Σκουζές 

 

(Τ.Σ.) (Αθηναίων Ελευθερίας)