ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΘΕΣΗ ΤΕΡΖΑΚΗ

Η συγγραφέας Ειρήνη Μάθεση – Τερζάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα. Ένα χρονικό διάστημα έμεινε με την πατρική οικογένειά της στα Μέγαρα Αττικής ενώ, παράλληλα σπούδαζε στην Αθήνα και εργαζόταν στα Μέγαρα. Το 1970, ακολούθησε την οικογένειά της στη Βοστόνη της Αμερικής όπου εκεί παντρεύτηκε τον Χρήστο Τερζάκη. Απόκτησαν τρία παιδιά και έκτοτε ζουν εγκατεστημένοι μόνιμα στη Βοστόνη.

Η Ειρήνη, είναι η Ελληνίδα συγγραφέας που διαπρέπει στην Αμερική και τα βιβλία της μεταφέρουν την ομορφιά, τις παραδόσεις, τα έθιμα, το χιούμορ και τη ορθόδοξη χριστιανική πίστη των Ελλήνων ανά τον κόσμο. Τα βιβλία της έχουν διαβαστεί από τον Πρόεδρο της Αμερικής (Μπαράκ Ομπάμα) και μάλιστα υπάρχει ευχαριστήρια επιστολή προς την συγγραφέα, από τον Πρόεδρο. Καθώς και από πολλούς ακόμα επώνυμους.  

Το καλοκαίρι του 2013, βρέθηκε πάλι, για ολιγοήμερες διακοπές, στην Ελλάδα και άδραξα την ευκαιρία να μιλήσουμε (εν ήδη συνέντευξης) για τη συγγραφική πορεία της.

Ερ: Ειρήνη πόσα χρόνια γράφεις;

Απ: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Όμως, η ανάγκη για το γράψιμο έγινε ακράτητο  πάθος σαν μετοικήσαμε οικογενειακός στην Αμερική. Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα γιατί έπρεπε να ξαναρχίσουμε από την αρχή τη ζωή μας. Τότε, ήταν που άρχισα να καταγράφω τις παιδικές μνήμες μου από την πατρίδα, τις φύλαγα σε διάφορα τετράδια σαν τον μοναδικό θησαυρό μου. Στα παιδιά μου, αντί για παραμύθια, διάβαζα κομμάτια από αυτές τις καταγραμμένες μνήμες μου. Και μαζί τους αγαπούσα διπλά την Ελλάδα μας.  

Ερ: Σε πόνεσε φυσικά η μετανάστευση;

Απ: Και ακόμα με πονάει! Εμείς, σαν φύγαμε, αφήσαμε πίσω μας μια στρωμένη ζωή. Είχαμε το σπίτι μας. Τις δουλειές μας στη πατρίδα. Δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα αυτό το ‘’σάλτο’’ προς την ξενιτειά; Ξέρεις ότι προσωπικά, στα Μέγαρα, διατηρούσα μια ανθίζουσα επιχείρηση. Ας είναι… Έκανα πολλά χρόνια να έρθω για διακοπές στα Μέγαρα. Δεν με άφηναν τα αισθήματα που κόπηκαν τόσο ξαφνικά. Από τον άντρα μου όμως γνώρισα την Κρήτη, επίσης καταγωγή και της μητέρας μου. Κάναμε συχνά διακοπές στη Κρήτη. Έτσι, αυτός ο πόνος του αποχωρισμού, της ξενιτιάς, σιγά-σιγά μαλάκωνε και φόρτιζε θετικά το είναι μου ώστε να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις της οικογένειας και της νέας πατρίδας μου.

Ερ: Οι μνήμες που κατέγραφες μικρή, βρίσκονται στο βιβλίο σου ‘’ΖΗΣΕ ΞΑΝΑ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ’’;  

Απ: Και εκεί. Αλλά βέβαια και στα δύο τελευταία βιβλία μου ‘’Η ΓΗ ΤΗΣ ΛΕΒΕΝΤΙΑΣ’’ και  ‘’ΣΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣ’’. Υπάρχει και άλλο υλικό όμως (εδώ γελάει και τα μάτια της φωτίζονται δείχνοντάς μου με νόημα ότι η Ελλάδα δεν έχει τελειώσει για εκείνη συγγραφικά). Συνεχίζει, είναι αυτά τα τρία βιβλία κάτι σαν τριλογία.

Ερ: Γιατί στα βιβλία που γράφεις για την Ελλάδα, η συγγραφέας αχνοφαίνεται;

Απ: Το βρίσκω πιο δόκιμο. Από την στιγμή που αποφάσισα να γράψω, έπρεπε να αποστασιοποιηθώ από τις μνήμες μου στα βιβλία, να τις ελευθερώσω για να γίνουν κτήμα του καθενός Έλληνα ή μη. Πρέπει ο αναγνώστης να εντρυφήσει το ανάγνωσμα με τις δικές του θυμίσεις, να πετάξει με τα δικά του πνευματικά φτερά και να γνωρίσει, να μάθει, να ξαναθυμηθεί τα πανλατρεμένα: χρώματα, ήχους και αρώματα της χώρας μας.

Ερ: Μίλησέ μου για τα βιβλία σου.

Απ: Δεν δύναμαι να σου πω το κοινότυπο, πως τα αγαπώ σαν πνευματικά παιδιά μου απλά. Η κάθε συγγραφή, για μένα, είναι πάντα ένα ταξίδι στο χωροχρόνο γεμάτο απρόοπτες κι ενδιαφέρουσες περιπέτειες. Κάθε βιβλίο, έχει το δικό του ριζικό και αυτή η καλή μοίρα που μας ένωνε κάθε φορά, λείανε όλο και περισσότερο το πνευματικό λίθο μου για να συνταιριάξει στο οικοδόμημα της λογοτεχνίας. Εύχομαι να υπεραγαπηθούν πολύ και τα άλλα που θα έρθουν.
              

      

Τα τρία βιβλία (η τριλογία της Ελλάδας), της Ειρήνης Μάθεσης Τερζάκη που αγαπήθηκαν και κέρδισαν πολλές και σπουδαίες κριτικές από τους αναγνώστες τους.