Ο ΚΟΤΡΩΝΑΣ

Πηγή εικόνας:http://politicalreviewgr.blogspot.gr/2011/03/1821_24.html

Προβληματίζομαι η γυναίκα, προβληματίζομαι!

Είναι ετούτος ο ‘’κότρωνας’’ που έχω στο κεφάλι -ώστε με κάνει δις- να βλέπω καχύποπτα τους όμορους και γλυκύτατους γείτονές μας. Άλλοτε με φιτιλιάζει (ο κότρωνας) για να στρέφω το βλέμμα προς το Βορά κι άλλοτε προς τη Δύση. Κι όλο να σκέφτομαι τα βορειοδυτικά μας (κατά τα νότα μας), καθώς προσπαθώ να μελετήσω τις επόμενες κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα για το τι, το μέλλον θα μας φέρει.

Δεν το αντέχω άλλο, θαρρώ ότι θα πάρω μια βαριοπούλα να δώσω μια στον κότρωνα να γένει θρύψαλα, άμμος, να τον αποβάλλω με τα κάτουρα για να μην με ταλαιπωρεί πια!

Κάπου είχα ακούσει την παροιμία: ‘’Αν σου τύχει κακός γείτονας, πούλα το σπίτι σου και φεύγε’’. Όμως, να που το πρόβλημα δεν είναι με τη γειτονιά, μήτε το σπίτι, να το δώσω όσο-όσο να ξεφορτωθώ αυτό και τον γείτονα μαζί. Το πρόβλημα είναι με τον τόπο ενός ηρωικού, χιλιοβασανισμένου λαού, δηλαδή με την Ελλάδα μας, όπου τα βάσανα της κατά πως δείχνουν, δεν έχουν τελειωμό. Από τα αρχαία χρόνια οι διάφοροι βάρβαροι μνηστήρες και τα φιρμάτα ζιγκολό ήθελαν να την κάνουν δικιά τους. Καθώς ταχτικά της την έπεφταν κι όλο σε μπελάδες την έβαζαν, διότι έχει η Ελλάδα μας πάρα πολλά κάλλη. Η περήφανη λοιπόν, Ελλάδα μας άλλοτε τους παραδινόταν με αίμα –αφού δεν μπόραγε να κάμει τίποτα άλλο- κι άλλοτε τους έστελνε στο διάολο με όλη της την οργή!  

Έτσι προβληματίζομαι συνέλληνες, αφού το έβλεπα, το έγραφα και το έλεγα από δυο χρόνια και βάλε πίσω, πως το ουσιαστικό πρόβλημα της κρίσης δεν είναι δικό μας. Ήταν καθαρά πρόβλημα της Ενωμένης Ευρώπης, γιατί αυτοί έχουν το ‘’μπαζαχτά’’ κι αυτοί τον κουμαντάρουν.

Α, ναι! Το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι κατ΄ εμέ, ώστε έχουν βαλθεί να βουτήξουν τα ‘’ρέστα’’ από τα κάλλη της χώρας μας. Τι εννοώ; Μα, οι βάρβαροι νομίζουν πως μας τα έχουν ήδη πάρει όλα και βάζουν τώρα χέρι στη Κύπρο. Ως ακολούθως πιστεύουν οι ανόητοι ό,τι θα κάνουν προτεκτοράτο για να δεχτούμε πιο ομαλά το βίσμα, τουρκίας- σκοπίων.

Αμ, δε! Έχουμε μάθει να μιλάμε τελευταίοι. Το καζάνι είναι στη αρχή της βράσης του και θα μιλήσουμε όταν εκραγεί για να σας πούμε και πάλι: Άντε στο διάβολο κι ακόμα πάρα πέρα!!!