Χριστούγεννα 2012

Σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουμε το γεγονός ύπαρξης της χριστιανικής ζωής και σωτηρίας. Τιμούμε, κατά τις ιερές γραφές, τη γέννησή Του μέσα σε ένα σπήλαιο. Τονίζοντας ως εξής, πως στην καρδιά μας (στο δικό μας σπήλαιο) θα πρέπει να αναγεννηθεί, να φωτισθεί η αγάπη προς το σύνολο της ζωής. Μάλιστα, ο Ιερός Χρυσόστομος, καθώς είναι ο πρώτος που αναφέρει για την εορτή των Χριστουγέννων, την ονομάζει ‘’μητρόπολιν πασών των εορτών’’.

Έτσι, σημειολογικά, στρέφουμε το βλέμμα και το ‘’βάρος’’ της έκφρασης για την τιμούμενη εορτή, προς τα παιδιά. Προσφέροντάς τους πρωτίστως την ένδειξη της αγάπης και κατόπιν την όποια προσφορά μας σε διάφορα γλυκίσματα, τρόφιμα και άλλα δώρα.   

Πάνω από 1600 χρόνια σύσσωμο, το χριστιανικό έθνος μας, εορτάζει την αναγέννηση της Ζωής, όπου όποιο πρόβλημα κι εάν αντιμετώπιζε, δεν κατέστει δυνατόν να εμπόδιζε την εκδήλωση της τιμής προς όλα τα παιδιά που σαφέστατα συμβολίζουν τη ζωή.

Τα Χριστούγεννα του 1940, ανέφερε τακτικά η μητέρα μου ότι πολλές Αθηναίες, παράλληλα με τα πακέτα προς τους εμπόλεμους στρατιώτες μας. Ετοίμασαν με την ίδια θέρμη, πακέτα με διάφορα δώρα και επισκεφτήκαν το χώρο που είχαν μεταφερθεί τα παιδιά από τις ιταλικές οικογένειες όπου ζούσαν πριν τον πόλεμο στην Ελλάδα. Και να σκεφτείτε ό,τι από τις 28 Οκτωβρίου του 1940 έως και τις 23 Απριλίου του 1941, βρισκόμασταν αμυνόμενοι σ’ έναν άδικο πόλεμο που μας είχαν κηρύξει οι Ιταλοί!  

Το μεγαλείο της ψυχής του Ελληνικού έθνους μας δεν μπορεί να το επισκιάσει καμία οικονομική κρίση είτε οποιαδήποτε ξενόφερτη προσβολή.

Αυτοί έχουν ‘’όπλο’’ τις οικονομικές βλέψεις του και εμείς αμυνόμαστε με τον θησαυρό της αγάπης που εκπηγάζει από τα μύχια της καρδιάς και του πνεύματός μας…

Δεν θα σας κουράσω σε περαιτέρω επεξηγήσεις, είμαι σίγουρη ότι είδη έχετε κατά νου τα δικά σας δώρα αγάπης προς τα παιδιά, όλα τα παιδιά είτε αλλόθρησκα, αλλοεθνή, σκουρόχρωμα ή αθίγγανα είναι αυτά.