Τούτη η μυθοπλασία φυσικά και δεν ευσταθεί, δεν συμβαδίζει με την αλήθεια που τοποθετεί τα Μέγαρα να είναι μια ζωντανή κοινότητα όλους τους αιώνες και να συμπάσχει, εξίσου το ίδιο, σε όλα τα ιστορικά γεγονότα μέσα από το γενικότερο πλαίσιο των περιπετειών του ελληνισμού.
Το ότι είχαν χάσει την αρχαία αίγλη τους –όπως άλλωστε και η Αθήνα- μετά απ’ τον Πελοποννησιακό πόλεμο, αυτό δεν μπορεί να καταγραφτεί σαν ερήμωση.
Ας κάνουμε όμως μια περιληπτική αναδρομή για να κατανοήσουμε την αλήθεια.
Τα Μέγαρα έζησαν τραγικές ιστορικές στιγμές και υπέστησαν ολοκληρωτικές καταστροφές απ’ τους κάθε είδους κατακτητές, διότι είχαν την μοίρα να βρίσκονται επάνω στους δύο κύριους οδικούς άξονες καθώς τούτοι ένωναν την Πελοπόννησο με την υπόλοιπη στεριανή Ελλάδα. Τον σχετικά παραθαλάσσιο, εκείνο δρόμο, που συνέδεε την Αθήνα με την Πελοπόννησο και τον δεύτερο ορεινό, περισσότερο σημαντικό, που ένωνε τη Θήβα και την υπόλοιπη Ελλάδα με τη Πελοπόννησο.
Έτσι βλέπουμε με ενδιαφέρον ό,τι στα περισσότερα καταγεγραμμένα γεγονότα που συνέβηκαν στη Νότια Ελλάδα, η πόλη των Μεγάρων να λαμβάνει το δικό της ιστορικό μερίδιο από αυτά.
Το 343 π. Χ. Συμμαχούν με την Αθήνα εναντίον του Φιλίππου και το 338 π.Χ. λαμβάνουν μέρος στη μάχη της Χαιρώνειας αλλά, τελικά υποτάσσονται στον Φίλιππο. Αφού μετά την καταστροφή της Θήβας απ’ τους Μακεδόνες του Φίλιππου, ήρθε η σειρά των Μεγάρων να υποταχθούν στη μακεδονική κατοχή.
Το 315 π.Χ. περνούν στην εξουσία του Κασσάνδρου και μέχρι το 307 π. Χ., καθώς ο Δημήτριος (ο Πολιορκητής) διακηρύσσει την ανεξαρτησία της πόλης.
Το 146 π.Χ. παραδίδονται στον Ρωμαίο στρατηγό Μέτελλο χωρίς σημαντική αντίσταση. Ενώ, το 48 π.Χ. στα χρόνια των ρωμαίων, υφίστανται μεγάλη καταστροφή με το πρόσχημα πως αποτελούσε πυρήνα αντιστάσεως κατά των επεκτατικών σχεδίων της Ρώμης.
Το 2ο αι. μ.Χ. ο φιλέλληνας Αδριανός ευεργετεί την πόλη των Μεγάρων, προσπαθώντας να της ξαναδώσει την πρώτη της αίγλη.
Όμως, το 395 μ.Χ., ο Αλάριχος με τους Γότθους καταστρέφει ξανά ολοσχερώς τα Μέγαρα μην αφήνοντας τίποτε όρθιο (μήτε πέτρα πάνω στη πέτρα, που λέει ο λαός). Ώστε οι κάτοικοι να αναγκαστούν για να φτιάξουν –προσωρινά- τον Βυζαντινό οικισμό (που πρόσφατα ήρθε στην επιφάνεια, με την κατασκευή του αγωγού του φυσικού αέριου), στο κάμπο των Μεγάρων.
Πάλι, τον 6ο - 13ο αι. μ.Χ. οι επιδρομές των Σλάβων και Φράγκων οδηγούν την πόλη σε μαρασμό και τους κατοίκους να αποσύρονται για μια ακόμη φορά στα γύρω βουνά.
Εδώ, θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι δύο ορεινοί όγκοι, όπου βόρεια και νότια εναγκαλίζουν τη Μεγαρική γη – όρος Πατέρας και Γεράνεια όρη- αποδείχτηκαν σωτήριοι για τη πόλη των Μεγάρων και τους κατοίκους της. Γι’ αυτό δεν παρουσιάστηκε το φαινόμενο της μετοικίσεως ξένων πληθυσμών προς τη πόλη και την ανάμιξη αυτών με τους γηγενείς Μεγαρείς. Ώστε σήμερα τα Μέγαρα, να θεωρούνται μια καθόλα ελληνική πόλη που κράτησε την δωρική της καταγωγή.
-------------------------------------------------------------------------------
Τα φωτογραφημένα έγραφα είναι από την Αρχειακή συλλογή: Αρχείο Ιωάννη Κωλέττη (Τμήμα Ιδρύματος Τοσίτσα)~118~0716. Μαζί και με το Δελτίο που τα συνοδεύει, της Ακαδημίας Αθηνών.
Ταυτότητα Τεκμηρίου: ~Ακαδημία Αθηνών~Αρχειακή συλλογή KEINE~Αρχείο Κωλέττη~Αρχείο Ιωάννη Κωλέττη (Τμήμα Ιδρύματος Τοσίτσα)~118~0716
Τίτλος: Διοικητής Μεγαρίδος (Δ. Κωνσταντίνου) προς Διοικητική Επιτροπή
Χαρακτηρισμός Τεκμηρίου: Έγγραφο
Χρονολογία: 1832 Μαρτίου 29
Αποστολέας: Κωνσταντίνου, Δούκας- Διοικητής Μεγαρίδος
Τόπος Αποστολέα: Μέγαρα
Αποδέκτης: Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος
Τόπος Αποδέκτη: Άργος
Γλώσσα: Ελληνική
Μέγεθος: Σελίδες 3
Ονόματα: Βελέντζας
Κριεζώτης, Νικόλαος
Μαυροβουνιώτης Βάσος
Περίληψη - Περιεχόμενο: Ο Διοικητής Μεγαρίδος ενημερώνει τη Διοικητική Επιτροπή ότι οι κάτοικοι των Μεγάρων και των γύρω περιοχών νιώθουν ανακούφιση από την παρουσία των στρατευμάτων και την πάταξη των εχθρών. Αναφέρεται στις κινήσεις διαφόρων οπλαρχηγών και τον ενημερώνει για το ζήτημα της τροφοδοσίας.
Αναφερόμενοι Τόποι: Άργος
Σαλαμίνα
Αριθμός Εικόνων : 3
Συνεχίζεται...
Δεν μπορώ Κυρία Άννυ να μην σας εκφράσω τα περήφανα αισθήματα που γεννάται στη ψυχή μου με τα κείμενά σας για το ένδοξο παρελθόν της Ελλάδας. Ιδιαίτερα της ξεχωριστής πατρίδας μου, των Μεγάρων. Έφυγα πολύ νωρίς για την Αμερική και όπως καταλαβαίνετε, κάθε σημαντική πληροφορία, για μένα λειτουργεί σαν καταλύτης να αντεπεξέλθω τη μακροχρόνια ξενιτιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να σας ζητήσω για το όποτε μπορείτε, ή, στο τέλος των συνεχειών αυτού του αφιερώματος να μας δώσετε τη βιβλιογραφία.
Σας ευχαριστώ για όλα.
Mary Sulamis
Αγαπητή κυρία Mary Sulamis, σας ευχαριστώ για τα καλά και ενθαρρυντικά λόγια σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να σας ενημερώσω πως πάντα είναι η βασική αρχή μου, ώστε να τεκμηριώνω την αρθρογραφία που παρουσιάζω. Και βέβαια έχετε απόλυτα δίκιο όταν μου το ζητάτε. Συγχωρέστε αγαπητή τη "φαινομενική παράληψη", αλλά θέλησα να τη αναρτήσω στο τέλος του ιστορικού αυτού αφιερώματος, όπως και θα γίνει. Τώρα, ήδη σας έστειλε στο e-mail σας τη βιβλιογραφία που μέχρι σήμερα άντλησα τις όποιες πληροφορίες.
Σας χαιρετώ με εκτίμηση.