ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΘΕΣΗ μέρος 53ον..... Ο θάνατος και η ταφή του Γεωργίου Καραϊσκάκη ιστορούμενα υπό του Σπυρίδωνα Τρικούπη

 

                                        

Ο θάνατος και η ταφή του Γεωργίου Καραϊσκάκη ιστορούμενα υπό του Σπυρίδωνα Τρικούπη

Είναι καιρός να ξαναμελετήσουμε την Ιστορία μας, όχι βέβαια όπως εμείς θα την θέλαμε ή την ανταμώσαμε μέσα από ασαφή χειρόγραφα γραμμένα 30 και 40 χρόνια αργότερα των γεγονότων. Μα όμως, όπως μας την παρέδωσαν οι πρωταγωνιστές της. Ένας από τους πρωταγωνιστές είναι και ο Σπυρίδωνας Τρικούπης καθώς υπήρξε αγωνιστής αλλά κι ο πρώτος Πρωθυπουργός του νέου ελληνικού κράτους.
Ο Σπυρίδων Τρικούπης (Μεσολόγγι 1788 - Αθήνα 1873) ήταν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας όλων των γεγονότων και των παρασκηνιακών διεργασιών της προεπαναστατικής, επαναστατημένης και ελεύθερης Ελλάδας. Έτσι μας μεταφέρει τις γνώσεις του αλλά και την κριτική του τοποθέτηση σε ένα τετράτομο συγγραφικό έργο, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1857.

Από αυτήν την τετράτομη Ελληνική Ιστορία του Τρικούπη, μας ταξιδεύει ο αρθρογράφος της εφημερίδας ‘’ΣΚΡΙΠ’’ στις 29/4/1927, επί της επετείου της εκατονταετηρίδας από του θανάτου του Γεωργίου Καραϊσκάκη, και το φύλλο με αριθμό 8542, ξεκινώντας στη πρώτη σελίδα κατόπι συνεχίζει στην τέταρτη σελίδα να ξεδιπλώνει όλα τα δρώμενα των τιμητικών εορτών που δόθηκαν για τον ήρωα στην Αθήνα. Στην 4^η σελίδα μάλιστα αναφέρει αυτολεξεί το κείμενο για τις τελευταίες ώρες του Γεωργίου Καραϊσκάκη του Σπυρίδωνα Τρικούπη από τον τόμο Δ’ και το κεφάλαιο ΞΣΤ.

 

‘’ΑΙ ΕΟΡΤΑΙ ΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΗΡΙΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ’’

‘’ΜΙΑ  ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΕΛΙΣ’’

(Συνέχεια εκ της 1^ης σελίδος)

                                            

‘’…… Ηρίστευσεν την ημέρα εκείνην το ελληνικόν ιππικόν συνάντησαν ίλην του εχθρικού. 17 Έλληνες εφονευθήκαν και επληγώθηκαν και ο Νικήτας, ο Λεχουριώτης, ο Μπαϊρακτάρης και ο Άγγελος Βιτκόμπος και απεκόπη η δεξιά του Παναγιώτη Χρυσανθόπουλου και του Κακλαμάνου υπασπεστού του ΧατζηΜιχαήλ. Αφού δε επανήλθεν εις την σκηνήν του ο Καραϊσκάκης, τον κατεβίβασαν από του ίππου οι περί αυτόν χειροκράτητον, τον εψηλάφησεν ο χειρούργος και εύρεν ότι επληγώθη θανασίμως εις τον Βούβωνα. Τότε τον μετέφεραν εις τω Φαλήρω πλοίον του Αρχιστρατήγου και στρώσαντες τάπητα επί του εδάφους του πατώματος, τον απέθεσαν εν μέσω των οικείων του. Ο Καραϊσκάκης, αν και ο χειρούργος του απέκρυψεν την αλήθεια εννόησεν, ότι όχι μόνον η πληγή του  ήτο θανατηφόρος, αλλ’ ότι ολιγόωρος ήτο και η ζωή του, δι ο εκάλεσεν επί του πλοίου τον πνευματηκόν, εξωμολογήθη, μετάλαβεν, εζήτησεν συγχώρησιν παρ’ όλων των περιεστώτων και παρήγγειλεν να τον θάψουσιν εν την κατά την Σαλαμίνα εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.

Αφ’ ού δε ετέλεσεν τα νενομισμένα ως χριστιανός ελάλησεν προς τους περιεστώτας και ως πατριώτης και ως πατήρ. Και ως πατριώτης μεν είπε ναμη δειλιώσε, να έχωσιν τας ελπίδας των εις την εξ Ύψους αντήληψιν να δοξάσωσιν και εις το εξής την πατρίδα, καθώς την εδόξασαν μέχρι τούδε και να είναι βέβαιοι ότι η Ελλάς όσα κι αν πάθη θα αποτινάξη επί τέλους τον ζυγόν. Ως πατήρ δε παρήγγηλεν να συστήσωσιν εξ ονόματός του εις την αγάπην και προστασίαν της Κυβερνήσεως  τα τέκνα του, Διετήρησε δε εν μέσω δριμυτάτων πόνων τας φρένας του υγιείς και τον λόγο του ακραιφνή μέχρι της 3^ης ώρας μετά το μεσονύκτιον και την 4^ην εξέπνευσεν και την επομένην μετεκομίσθη ο νεκρός εις την Σαλαμίνα και ετάφη, όπου παρήγγειλεν….’’  

 

 

Πηγές:

 

*)ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΤΡΙΚΟΥΠΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ Εκδοσις Δευτέρα Επιθεωρηθείσα και Διορθωθείσα. Τόμος Δ.

 

*)Εφημερίδα ‘’ΣΚΡΙΠ’’ 29/4/1927.

 

*) Εφημερίδα ‘’ΣΚΡΙΠ’’ 8/4/1927. Περί την προετοιμασία των εορτών για την εκατονταετηρίδα του Γεωργίου Καραϊσκάκη.  

Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ 8/4/1927: Οι προετοιμασίες για τις εθνικές εορτές των εκατό χρόνων από του θανάτου του Γ. Καραϊσκάκη