Σαν συνέχεια του βιβλίου που καλούμε να γράψω, σας παραδίδω τις γνώσεις τις όποιες κατέχω μέσα από την μακροχρόνια έρευνα για το νησί, εφόσον δεν γνωρίζαμε και πολλά περί της εκκλησίας της Σαλαμίνας στα επαναστατικά χρόνια όπου διατελούσε πατριαρχική εκκλησιαστική επαρχία. Έτσι, θα γνωρίσουμε κάποιες καταστάσεις των τότε χρόνων, από το βιβλίο του:
Πρωτοπρ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΜΜ. ΠΡΟΥΖΟΣ
Τίτλος, διπλός:
"ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 21"
και
"Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΤΓΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ (1821-1833)"
(σελίδες 376-367)
ISBN 978-618-85664-2-2
Όλοι οι Αρχιερείς καθώς σαν εκκλησιαστικοί τοποτηρητές βρέθηκαν στη Κούλουρη ιερουργούσαν στη Μητρόπολη του νησιού, τον Άγιο Δημήτριο των Μαθεσσαίων, με έναν τουλάχιστον ακόμη ιερέα.
Όμως η εκκλησία της Σαλαμίνας σπαρασσόταν τακτικά, λόγω πολλών συνήθως οικονομικών δυσχερειών που αντιμετώπιζαν εκεί οι εκάστοτε αρχιερατικοί τοποτηρητές. Μετά την όντως λυπηρή μετάθεση απ’ το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως προς Αθήνα, του Μενσδενίτσης Διονυσίου (ο Διονύσιος ήταν εξαιρετικά μορφωμένος κληρικός και το 1810, για λίγο χρονικό διάστημα, είχε διατελέσει επίσκοπος Σαλώνων. Με την έκρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ως επίσκοπος τότε Μενδενίτσης, συντάχθηκε με τους επαναστάτες και βρέθηκε στη Κούλουρη. Ο Επίσκοπος Διονύσιος διέμενε ως εμπερίστατος στη Σαλαμίνα. Και λαμβάνει τον βαθμό σαν επίσημος πλέον Αρχιερατικός Επίτροπος Σαλαμίνος και Δερβενοχωρίων στις 08-11-1824). Δυστυχώς για τη Κούλουρη στη θέση του εκκλησιαστικού τοποτηρητή της Σαλαμίνας γύρω στα 1829-1830, ήρθε ο Μοσχονησίων Βαρθολομαίος από την εκκλησία της Σίφνου μα έμεινε για ελάχιστο διάστημα στο νησί.
‘’Δυσχέρειες του πρ. Περιστεράς Λεοντίου στη Σαλαμίνα’’
έγγραφο (11-1-1831) της Γ.Ε.Δ.Ε. που τον καλούσε, με τη βοήθεια του εκκλ. Τοποτηρητή, να συνδράμει τον νέο ηγούμενο Γρηγόριο Χατζηαθανασίου, ώστε να επαναφέρει στην τάξη τους μοναχούς της Φανερωμένης. Σον επόμενο μήνα.
Από τον Αύγουστο του 1830 ο πρ. Περιστεράς Λεόντιος διορίστηκε νέος εκκλ. τοποτηρητής Σαλαμίνος, αντικαθιστώντας τον Μοσχονησίων Βαρθολομαίο . Η κατάσταση στη Σαλαμίνα δεν ήταν ρόδινη. Ο διοικητικός Τοποτηρητής του νησιού δέχτηκε δασμοτελώνες του νησιού κατακράτησαν λάδι που προοριζόταν γι’ αυτόν. Παραπονείται, λοιπόν, με σύντομη αναφορά (8-2-1831) προς αυτούς, γεμάτη πικρία. Στις 3-5-1831, ο Λεόντιος έγραψε από τη Σαλαμίνα επιστολή στον Θηβών Παΐσιο, με την οποία εκφράζει την εκτίμηση και αγάπη του προς το συνάδελφό του, διαβιβάζοντας και αναφορά του Δημητρίου Βλωχαΐτου σχετική με τα σφάλματα του ιερέα Π. Μελά που βρισκόταν σε διένεξη με τον Παΐσιο. Δύο ημέρες μετά, ζητεί (5-5-1831) από τη Γ.Ε.Δ.Ε. τη συνένωση της Πίσσας και της Περαχώρας με την επαρχία που τοποτηρεί, ώστε να αυξηθούν οι απολαβές του, αφού βρίσκεται σε ένδεια. Προβλήματα αντιμετώπιζε ο Λεόντιος στη Σαλαμίνα και με τον κλήρο, που δεν δεχόταν εύκολα να καταβάλει τα αρχιερ. δικαιώματα. Ένας μάλιστα Σακελλάριος τον κατηγόρησε μέσα στον ναό, πράγμα που ανέφερε (1-9- 1831) προς τη Γ.Ε.Δ.Ε., εκφράζοντας και τα παράπονά του για την εν γένει κατάστασή του. Ο ιερέας αυτός, πρέπει να ήταν ο π. Παναγής Λειβαδίτης, που εδώ και χρόνια εξόργιζε με την συμπεριφορά του και τις κυβερνητικές αρχές του νησιού. Ας σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται από την αναφορά (17-3-1832) του πληρεξουσίου του νησιού στο Ναύπλιο προς τη Γ.Ε.Δ.Ε., ο ιερέας αυτός ενεργούσε ως όργανο των ‘’...παροίκων της Νήσου ταύτης ὁπλαρχηγῶν...’’, οι οποίοι εξανάγκασαν τον Λεόντιο να επιτρέπει στον ιερέα να λειτουργεί. Η Γραμματεία, απαντώντας την επόμενη κιόλας ημέρα, διατάσσει τον διοικητή να συνεργαστεί με τον Λεόντιο για την απαγόρευση κάθε ιεροπραξίας στον ταραξία ιερέα.
Ο Περιστεράς Λεόντιος γεννήθηκε το 1764 στη Σίφνο. Στα τέλη του 1823 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Περιστεράς, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Εφέσου. Το 1828 κατέφυγε στην Ελλάδα ως πρόσφυγας διωκόμενος από τους Τούρκους. Στις 23 Ιουνίου 1830 διορίστηκε από τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια εκκλησιαστικός τοποτηρητής Σαλαμίνος και Δερβενοχωρίων. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι την κοίμησή του το καλοκαίρι του 1833.
Βιβλίο: "ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 21"
(σελίδες 376-7)
ISBN 978-618-85664-2-2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου