ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΘΕΣΗ μέρος 35ον.... Το Βιβλίο

 

Το βιβλίο για την ιστορική νήσο της Σαλαμίνας αρχίζει με την μετάφραση ενός ταξιδιού, Άγγλου Κόμη.

Το βιβλίο έχει τον αρχικό τίτλο:  V O Y AGE PERFORMED BY THE LATE EARL OF SANDWICH ROUND THE MEDITERRANEAN

IN THE YEARS 1738 AND 1739.

 

Και προσωπικά μετέφρασα ελεύθερα τον τίτλο ως:

‘’Ταξίδι γύρω από τη Μεσόγειο’’

(όπου στις σελίδες 66-72 αναφέρετε ο συγγραφέας για το νησί της Σαλαμίνας)

Ας δούμε τι ομολογεί για την ιστορική Σαλαμίνα μας:

 

 

Το ταξίδι στη Μεσόγειο πραγματοποιήθηκε τα χρόνια 1738 και 1739 από τον John Montagu, τον 4ο κόμη του ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ (1718-1792)

 

‘’….Μετά από ένα δεκαπενθήμερο, στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του οποίου είχαμε την υπέροχη ευκαιρία να θαυμάσουμε τα ευγενή λείψανα της αρχαιότητας, τα μοναδικά ίχνη των μεγάλων ανδρών, που μέχρι τώρα ήταν κύριοι αυτής της χώρας, ταξιδεύουμε με το  καράβι μας για το νησί της ΣΑΛΑΜΙΣ, όντας μόλις τέσσερα μίλια από τις ακτές του Πειραιά μέχρι τα πλησιέστερα χώματα του νησιού.  Μας συνόδευε ο Άγγλος πρόξενος, στο ταξίδι αυτό κι όπου είχαμε σε εκείνον φιλοξενηθεί κατά τη διάρκεια της διαμονής μας στην Αθήνα.

Σε λίγες ώρες φτάσαμε στο χωριό ΑΜΠΕΛΑΚΗ που είναι σε μέρος όπου ήταν η αρχαία πόλη, που έφερε το όνομα της  νήσου. Η Σαλαμίνα στην αρχαιότητα διοικούνταν από τους απογόνους του Αιακού…

 .....Η ιστορική Σαλαμίνα, που σήμερα ονομάζεται Κόλουρη, οι κάτοικοί της είναι όλοι Έλληνες, καθώς με δυσκολία προσπαθούν για να ζήσουν από κτηνοτροφία και με τα προϊόντα της γης. Έχει δύο χωριά, την Κούλουρη και το Αμπελάκη. Κοντά στο τελευταίο χωριό εκ των οποίων υπάρχουν πολλά ερείπια, σωροί από σπασμένες κολώνες, θεμέλια κατοικιών και βάσης αρχαίων αγαλμάτων σε αφθονία.

Εμείς μόλις φτάσαμε στο χωριό, διατάξαμε τον ντελάλη να κάνει ανακοίνωση και στα δύο χωριά  ότι όλοι, όσοι έχουν στην κατοχή τους αρχαίες μαρμάρινες επιγραφές όπως κι όλα τα αρχαία που κατέχουν. Θα έπρεπε να τα φέρουν στο σπίτι του τούρκου άρχοντα του τόπου τους, Και για όλους εκείνους που θα εγκριθούν θα πρέπει να λάβουν έναν παρά, ο οποίος είναι περίπου τρία βρετανικά νομίσματα του τετάρτου της στερλίνας. Δεν άργησαν να φέρουνε μεγάλες ποσότητες, κι από τα δύο χωριά μαζέψαμε περίπου πενήντα. Κάποιες από τις οποίες δεν είχαν αξία. Καθώς τα άλλα, που ήταν δύο πολύ σβησμένα, τα επιστρέψαμε στους ιδιοκτήτες τους.

Έμεινα εδώ μερικές ώρες και βρίσκοντας ότι η αγορά μας αρχίζει να γίνεται βαρετή,

Ανεβήκαμε ο καθένας μας σε ένα ζώο και ήρθαμε στο χωριό Κούλουρη.

Που θεωρούταν η πρωτεύουσα της νήσου. Απέχει περίπου τέσσερα μίλια από το Αμπελάκη, βρίσκεται κοντά σε ένα πολύ ευρύχωρο λιμάνι, στο οποίο ένας μεγάλος αριθμός πλοίων θα μπορούσε να ελλιμενιστεί με ασφάλεια από όλους τους ανέμους.

Στη Κούλουρη συναντήσαμε πολλές σπασμένες κολώνες και κομμάτια μάρμαρου, που βρίσκονται διάσπαρτα στο χωριό. Και μας δείξε ξεκάθαρα ότι εδώ υπήρξε μια αρχαία πόλη.

Σε τούτο το αρχαίο μέρος, αν και δεν μπορούσα να μάθω το όνομά του από καμία από τις επιγραφές, που βρήκα στο νησί. Συνάντησα όμως έναν σε αυτό το χωριό, που ανέφερε ότι ήταν κάτοικος της Σαλαμίνας, που ήταν, όπως εγώ (;). Και ήδη με βοήθησε να πάω σε απόσταση δύο μιλίων από εκεί σε άγονο τόπο….  

Η επιγραφή έχει  πάνω δύο φιγούρες σε πολύ καλό μαρμάρινο ανάγλυφο. Ο ένας άντρας, η άλλη μια γυναίκα, και οι δύο με μακριά ρούχα:

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΣΑΛΑΜΕΙΝΙΟΣ.

 Αφού πέρασα μια άσχημη νύχτα σε αυτό το χωριό της Κούλουρης, χωρίς να έχω κρεβάτι παρά ένα παλτό απλωμένο στο πάτωμα, στο διάλειμμα της ημέρας επανατοποθετήσαμε τα πανιά μας και προχώρησε με τα ζώα προς το μοναστήρι της Κούλουρης, ή του Σωτήρα, που θεωρείται ένα από τα πιο  εκλεκτά στο Αρχιπέλαγος. Περίπου τρία μίλια από το χωριό, που περάσαμε τη νύχτα  και στα μισά του δρόμου προς το μοναστήρι, βρίσκονται τα ερείπια ενός αρχαίου ναού κοντά σε ένα πηγάδι, με μερικές επιγραφές που έχουν σβήσει τόσο πολύ ώστε να είναι εντελώς αδιανόητο να διαβαστούν.  Η μόνη λέξη που μπορούσα να καταλάβω ήταν το HPOI, αν και εγώ δεν θα επιβεβαιώσω πως εκεί, ότι αυτός δηλαδή ο αρχαίος ναός ήταν αφιερωμένος στον ήρωας Αίαντα. Υπάρχει ένα κομμάτι του τοίχου που παραμένει, μαζί με μερικά θραύσματα στηλών, αλλά πάρα πολύ μπερδεμένα για να τους δώσω οποιαδήποτε ιδέα για τη χρήση του κτιρίου.

Το μοναστήρι βρίσκεται σε ένα κάπως ορεινό έδαφος σε μικρή απόσταση από τη θαλάσσια ακτή. Είναι χτισμένο σε μορφή πλατείας, που περιβάλλεται με ψηλό τοίχο. Ενώ στις τέσσερις γωνίες του οποίου είναι ίσοι τετράγωνοι πύργοι, και που το κάνουν να φαίνεται από απόσταση περισσότερο σαν κάστρο παρά με μοναστήρι. Χωρίς τα εξωτερικά τοίχοι είναι μερικά σπίτια, όπου τα οποία είναι πρόσφατα, και ίσως να είναι το καλύτερο μέρος του νησιού, εκτός από ορισμένες εκτάσεις στην επικράτεια των Μεγάρων, κάποια κτήματα και τα κτήρια ανήκουν στους μοναχούς που είναι στον αριθμό σαράντα.

Όταν βέβαια ήμασταν εκεί είδαμε μόνο τέσσερις, ένας από τους οποίους ήταν ο ανώτερος, ο Ηγούμενος. Οι υπόλοιποι ήταν στην διακονία τους, εργάζονται σε εξωτερικές εργασίες όπως ελιές καλαμπόκι και ζώα. Στη μέση της πλατείας είναι δύο εκκλησίες, μια μεγάλη και μια μικρή. Η μεγαλύτερη, που είναι ένας ναός του καθολικού που δεν έχω δει σε εκείνα τα μέρη. αφιερωμένο σε εμάς Σωτήρος, και το άλλο στην Παναγία. Το πρώτο είναι στολισμένο με πίνακες κατά τον ελληνικό ορθόδοξο τρόπο, που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος τους.

 Πριν από την εκκλησία πρόκειται να δει κανείς πολλά αρχαία που θα πρέπει να ψάξεις για κρυπτογραφίες, μαζί με μεγάλο αριθμό μαρμάρινων κολώνων που βρίσκονται στο έδαφος. Και μας δίνει έναν λόγο να υποθέσουμε ότι υπήρξε ένα αρχαίο κτίριο κοντά σε αυτό το μέρος, εκτός εάν μεταφερθήκαν εδώ από άλλα μέρη της νήσου ή της λεψίνας για να τοποθετηθούν στην κατασκευή της νέας εκκλησία.

Η χώρα Σαλαμίνα είναι σε ορισμένα μέρη πολύ γόνιμη, παραγωγική με καλαμπόκι, κρασί, σταφίδες, πίσσα και κάρβουνο, που επιτρέπουν στους αγρότες με αυτά τα εμπορεύματα και με την εξαγωγή τους στις απέναντι ακτές να πληρώσουν το ετήσιο χαράτσι τους, ή τον φόρο στον Μεγάλο Σινιόρ.

Ο αέρας εδώ θεωρείται πολύ υγιεινός, απόδειξη της οποίας ήμασταν αυτόπτες μάρτυρες σε δύο ηλικιωμένους, ο ένας που είχε περάσει τα 110 του, ο άλλος το 115 του, και οι δύο απολαμβάνουν τη ζωή με όλες τις αισθήσεις τους.

 

Πηγές:

 

file:///C:/Users/Admin/Pictures/(9_1634217387)Sandwitch.pdf

 

https://sylviaioannoufoundation-org.translate.goog/en/collection/digital-library/b0318/?_x_tr_sl=en&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=sc