"ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ΟΙ 2 ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΥΣΤΙΚΈΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΥΔΑΤΙΝΕΣ ΠΗΓΕΣ"

 

Η Ακρόπολη Αθηνών είναι βραχώδης λόφος ύψους 156 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας και 70 μ. περίπου από το επίπεδο της πόλης της Αθήνας. Η κορυφή του έχει σχήμα τραπεζοειδές μήκους 300 μ. και μέγιστου πλάτους 150 μ. Ο λόφος είναι απρόσιτος απ’ όλες τις πλευρές εκτός της δυτικής, όπου και βρίσκεται η οχυρή είσοδος, η διακοσμημένη με τα λαμπρά Προπύλαια. Διαπιστώθηκε ότι ο λόφος ήταν κατοικημένος από την 3η χιλιετία π.Χ.. Εκεί υπήρχε οικισμός καθώς επρόκειτο για φυσικό οχυρό, με πρόσβαση μόνο από τη δυτική πλευρά, ενώ η επάνω επιφάνεια του λόφου ήταν αρκετά πλατιά ώστε να μπορεί να κατοικηθεί, στις δε πλαγιές υπάρχουν έως και σήμερα δύο υδάτινες πηγές. 

                                                    Η ΠΗΓΗ ΚΛΕΨΥΔΡΑ

1^η) Η πιο γνωστή και σημαντική φυσική πηγή του Ιερού Βράχου, "Κλεψύδρα", στη Βόρεια Κλιτύ, εκτείνεται στα νότια. Από τα νεολιθικά ακόμη χρόνια πρόσφερε το άφθονο νερό της, το οποίο οι κάτοικοί της αντλούσαν από πηγάδια. Η αρχαιότερη ονομασία που σήμερα γνωρίζουμε ήταν Εμπεδώ, από το όνομα της νύμφης που λατρευόταν στον χώρο.

Αργότερα μετονομάστηκε σε Κλεψύδρα από το γεγονός ότι ‘’έκλεβε’’ ένα μέρος των νερών της τους θερινούς μήνες και τα νερά αυτά μεταφέρονταν με μια υπόγεια φλέβα στο αθηναϊκό λιμάνι του Φαλήρου. Το πρώτο κρηναίο οικοδόμημα κατασκευάστηκε την εποχή του Κίμωνα ( 470-460 π.Χ.) και αποτελούνταν από μια ορθογώνια δεξαμενή με στόμια τροφοδότησης του νερού και μια πλατφόρμα για την άντλησή του. 

 

 Ταυτόχρονα εμπρός από την κρήνη κατασκευάστηκε μια μεγάλη πλακόστρωτη αυλή, αλλά η χρήση της δεν έχει αποσαφηνιστεί. Οι καταρρεύσεις βράχων στα ρωμαϊκά χρόνια έφραξαν την πηγή και για αυτό αργότερα διανοίχθηκε πηγάδι προστατευμένο με θολωτή κατασκευή. Στα χριστιανικά χρόνια, η πηγή μετατράπηκε σε μικρό ναό, γνωστό ως οι Άγιοι Απόστολοι στα μάρμαρα. Στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης η Κλεψύδρα εξασφάλισε πόσιμο νερό στους Έλληνες αγωνιστές, εντασσόμενη σε προμαχώνα που έκτισε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.

ΤΟ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΗΓΗ

2^η)Η πηγή μέσα στη νότια μικρή σπηλιά του βράχου αποτέλεσε ασφαλώς το αίτιο επιλογής αυτής της συγκεκριμένης θέσης για την ίδρυση του τεμένους του Ασκληπιείου, επειδή, όπως σημειώνει και ο Βιτρούβιος (Ι.2.7.), το “καθαρό νερό” ήταν απαραίτητο για τους καθαρμούς των ασθενών στα Ασκληπιεία.

Μετά όμως το τέλος της αρχαιότητας και τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, το Ασκληπιείο παύει να λειτουργεί, ενώ τη θέση του είχε καταλάβει μία τρίκλιτη βασιλική αφιερωμένη στους Αγίους Αναργύρους, οι οποίοι, όπως είναι γνωστό, είναι οι θεράποντες Άγιοι της χριστιανοσύνης. Η μεγάλη τρίκλιτη βασιλική του τέλους του 5ου ή των αρχών του 6ου αι., η οποία χτίστηκε κυρίως με το οικοδομικό υλικό που προερχόταν από το συγκρότημα των κτιρίων του Ασκληπιείου, περιλάμβανε στο κεντρικό της κλίτος το ναό και το βωμό του Ασκληπιού, ενώ για το βόρειο κλίτος της βασιλικής χρησιμοποιήθηκε ο στυλοβάτης και οι κίονες της δωρικής κιονοστοιχίας και για το νότιο οι κίονες της ρωμαϊκής στοάς . Το νερό της πηγής χρησιμοποιήθηκε ως άγιασμα. Η ιερότητα μάλιστα της πηγής μεταδόθηκε σε όλη τη σπηλιά, η οποία, ως μικρή εκκλησία αφιερωμένη στη “Ζωοδόχο Πηγή”, λατρεύεται ως τις μέρες μας. Η μεγάλη τρίκλιτη βασιλική είναι άγνωστο πότε και γιατί καταστράφηκε….