Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ, ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ…(Δεν πρέπει να ξεπουλήσουμε και να αφανίσουμε την Ελλάδα!)

Έχουνε ένα μεγάλο ατού στα χέρια τους (οι πολιτικοί μας που συνδιαλλάζονται με την τρόικα), και το αφήνουν ανεκμετάλλευτο…
Ένα βιβλίο φωτιά από τον κατοχικό υπουργό των οικονομικών, Σωτήρη Γκοτζαμάνη(*).

Ποτέ δεν έγιναν οι Γερμανικές και οι Ιταλικές επανορθώσεις όπως στις 21/12/45 (δηλ., αμέσως μετά τον πόλεμο), η Ελλάδα είχε δίκαια αξιώσει από τις δυνάμεις του Άξονα, αλλά ούτε και το κατοχικό δάνειο (που χρεώθηκε η χώρα για να σιτίσει και να οπλίσει τους καταχτητές) εξοφληθεί από την Γερμανία και Ιταλία … 

                                        Το εξώφυλλο από το βιβλίο του Σωτήρη Γκοτζαμάνη.

Σελίδες γεμάτες ντοκουμέντα και αποδείξεις.

Ουσιαστικά ο Γκοτζαμάνης, υπήρξε γερμανόφιλος και τάχθηκε υπέρ της συνεργασίας με τα κατοχικά στρατεύματα ώστε, έτσι το βιβλίο του να φέρει βαρύτητα σημαντική, αποδεικτική και ιστορική αξία σε όσα κατέγραψε μέσα...

Φοβερές αλήθειες από κάποιον που καταδικάστηκε σαν δοσίλογος...


Σημείωση:
(*)Ο Σωτ. Γκοτζαμάνης, αρχικά διατέλεσε υπουργός οικονομικών και κατόπιν πανυπουργός στις κατοχικές κυβερνήσεις…
Κατά τη διάρκεια, της κατοχής της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, και σχεδόν από τις πρώτες ημέρες, κηρύχθηκε ανοικτά υπέρ της συνεργασίας με τους κατακτητές, ενώ ο πρώτος κατοχικός πρωθυπουργός, στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, τον συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση που σχημάτισε στις 30 Απριλίου του 1941, στην οποία και τον διόρισε υπουργό των Οικονομικών. Μετά την παραίτηση του Τσολάκογλου και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, στις 2 Δεκεμβρίου του 1942, ο Σ. Γκοτζαμάνης ανέλαβε και πάλι το υπουργείο Οικονομικών. Με τη μεταβολή της σύνθεσης της κυβέρνησης της 24 Μαρτίου 1942 έγινε ‘’πανυπουργός’’ Οικονομικών, Γεωργίας, Εμπορίου, Βιομηχανίας, Εργασίας και Επισιτισμού μέχρι τις 30 Μαρτίου του 1943. Όμως λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, προβλέποντας τις εσωτερικές ταραχές που θα ακολουθούσαν, κατέφυγε στην Ιταλία και κατόπιν στη Γερμανία.
Μετά την απελευθέρωση και σύμφωνα με ειδική συντακτική πράξη που προσδιορίστηκε το "ιδιότυπο αδίκημα" της εθνικής αναξιότητας (Ιανουάριος 1945), κατηγορήθηκε ως δωσίλογος και καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων. Λίγα χρόνια όμως αργότερα έτυχε αμνηστίας οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα, συνεχίζοντας και πάλι να πολιτεύεται ως αρχηγός του «Μεταρρυθμιστικού Κόμματος» που είχε δημιουργήσει προπολεμικά. Το 1954 πολιτεύθηκε ως υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης.


  





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου