Η αισχρά χειραγώγηση του δανεισμού.

Πηγή εικόνας:http://ecl.cultland.org/?document_id=222

Καιρό τώρα το παλεύω λέγοντας: σήμερα θα γράψω. Μετά είναι που δεν υποφέρω να δω την εικόνα του επιδεικτικού ξεβρακώματος και την πλαδαρή γύμνια του ‘’αδιαφανές’’ δανειστικού συστήματος που έχει αναπτυχθεί σε τεράστιες διαστάσεις, ώστε άφηνα για αργότερα το άρθρο.

Είναι αναγνώστη μου, που αηδιάζω και μόνο που σκεφτούμε πόσο έχει αμαυρώσει όλο το κοινωνικό status, εισχωρώντας στις συνειδήσεις και τα πεπραγμένα των τάχα ευυπόληπτων επιχειρηματιών, κομμάτων, ΜΜΕ και λοιπών που έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή μας.

Είναι έπειτα το πώς, με τη καρδιά δηλαδή να κατηγορήσεις το ‘’σπίτι’’ σου; Αρθρογράφος τρομάρα μου…

Και ο αδυσώπητος χρόνος πέρναγε και η χειραγώγηση γινόταν θηλιά στο λαιμό. Ώσπου πρόσφατα βγήκε στη σύνταξη ένας γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος και ευθέως μίλησε για όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ. Βρήκα το κουράγιο, εφόσον τα ίδια γίνονται και στις ‘’πιο καλές οικογένειες’’. Γιατί λοιπόν να παλεύω το άρθρο για τη χειραγώγηση και που ήδη γνωρίζω ότι θα τύχει δημοσίευση μόνο στα ηλεκτρονικά μπλοκ που διαχειρίζομαι; Ποιο από τα εναπομείναντα ελληνικά καθημερινά είτε κυριακάτικα έντυπα θα το δημοσίευε;

Έτσι μάζεψα το κουράγιο μου και να ‘μαι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή να πληκτρολογώ για την υποδούλωσή μας στο δανειστικό σύστημα και που εμείς (οι Έλληνες) είμαστε από τους πρώτους λαούς που έριξε η ανταριασμένη φουρτούνα του στη ξέρα.

Η Δύση από καιρό έχει πέσει στη παγίδα του εύκολου πλουτισμού και τούτο την έκανε να έχει πάψει ώστε να δίνει την απαιτούμενη προσοχή στις κύριες παραγωγικές της μονάδες όπως: ναυπηγεία, βιομηχανία, γεωργία, κτηνοτροφία κ.α. Εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι επιχειρήσεις που μεταφέρθηκαν σε χώρες με φθηνά εργατικά χέρια και χαμηλού κόστους πρώτες ύλες. Χάνοντας έτσι τα σημαντικά έσοδα του το κάθε δυτικό κράτος. Και άρχισε η μεγάλη κατρακύλα του δανεισμού…

Αν κάποιος μελετήσει τα αναπτυξιακά στοιχεία της δεκαετίας του 1980, για την Ελλάδα, θα καταλάβει πόσο πίσω μας έφεραν οι επιδοτήσεις για τη μετανάστευση στις βαλκανικές χώρες των μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων!!!

Θυμάμαι σε μια σύσκεψη ‘’ημερήσιου τύπου’’, τέλη του 1988, που είχε τεθεί το ζήτημα να μεταναστεύσουν κάποιες εγκαταστάσεις σε όμορη χώρα… Ήδη είχε δείξει η επερχόμενη οικονομική κρίση τα δόντια της και στο δικό μας κλάδο με την εμφάνιση των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών….

Και πείρε μεγάλη φόρα στη κατρακύλα το όλο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό σύστημα… Δανεισμός, σκάνδαλα, αδιαφάνεια, κουκουλώματα και μαύρισε τόσο η ζωή μας ώστε βλέπουμε πως ζούσαν οι παππούδες μας εκατό χρόνια πίσω και ζητούμε να επιστρέψουμε στις ρίζες. Καθώς σοβαρά πλέον σκεπτόμαστε να οργώσουμε τα αγκωνάρια να σπείρουμε ελπίδες και να θερίσουμε αισιοδοξία για ένα πιο καλλίτερο μέλλον!