Η φτώχια που παγώνει…

Τα ερωτήματα του προβληματισμού είναι: η τόση φτώχια που έχει κατακτήσει τη ζωή μας. Γύρω μας, αισθανόμαστε έντονα την πνευματική έλλειψη των συνανθρώπων μας, την δική μας και νιώθουμε να μας πνίγει όλο και περισσότερο τούτη η στείρα υλική φτώχια που έχει καλύψει τον πλανήτη απ’ άκρη σε άκρη.
Ο σύγχρονος πολιτισμός που βασίστηκε λανθάνοντας στην ύλη, αποδείχτηκε μια εικονική και ονειρώδης κατάσταση ζωής που δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Καθώς έστρεψε τα ανθρώπινα αισθήματα στην υλική συσσώρευση και απέτρεψε την νόηση από την πνευματική εκπαίδευση ώστε, τώρα που τα χρειαζόμαστε, να μην έχουμε αποθέματα ελπίδας κι αγώνα για να στρέψουμε μάχιμα τα βλέμματα στους στόχους προς μια άλλη πορεία ζωής. Να μην διαθέτουμε, δηλαδή, τα πνευματικά εκείνα προϊόντα που θα τα αξιοποιούσαμε για να βγούμε από τον κυκεώνα των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που μαστίζουν την καθημερινότητά μας.
Αποδεικνύετε έτσι, πως πτωχεύσαμε από πνεύμα, νόηση και αισθήματα πρωτίστως, εφ’ όσων επενδύσαμε τόσα πολλά στη ρευστή ανθρώπινη υπόσταση μας, πιστεύοντάς την, ίδια με θεϊκή δύναμη. Ξεχνώντας επιδεικτικά μέσα στη παραζάλη του υλικού παροξυσμού, τόσους και τόσους πολιτισμούς του παρελθόντος που κατάρρευσαν από τα ίδια τραγικά λάθη.
Η παρακμή λοιπόν, του φαύλου σύγχρονου πολιτισμού μας σε όλο της το μεγαλείο φιγουράρει στη καθημερινότητά μας και μας παγώνει τη ψυχή ακόμα περισσότερο!
Παραδόσεις, θρησκείες, που είχαν θεμελιωθεί μέσα από το ζύμωμα των ανθρώπινων πνευματικών εμπειριών, στο ατέρμονα δημιούργημα της ιστορίας, εμείς τις καταρρίψαμε σαν αστείες, στη καλλίτερη περίπτωση.
Ας κοπιάσουμε τώρα στο τραπέζι κι ας συνφάγουμε από τα αποφάγια των αλλοφρόνων έργων μας.
Απογυμνώσαμε τη νόηση από τα πνευματικά εργαλεία της ανάπτυξής της καθώς θελήσαμε να αλλάξουμε το αρχείο των πατροπαράδοτων δεδομένων και ‘’αυτομαστιγωνόμαστε’’ τώρα από το άλεσμα της υλικής φτώχιας μας.
Αναρωτιέμαι αναγνώστη μου, τι σκοπό έχουν τα πανηγυράκια, οι γιορτές, τα λαμπάκια, τα χιονισμένα δέντρα, οι Αγιο Βασίληδες και τα σπιτάκια όταν ουσιαστικά δεν γνωρίζουμε γιατί πρέπει να επαναλαμβάνονται στον ετήσιο κύκλο τους…