Γιατί η Μέρκελ είναι αντίθετη με την ανάληψη περισσότερων ευθυνών απ’ την ΕΚΤ;

Η Γερμανίδα καγκελάριος, ξεκαθάρισε ότι ‘’δεν είναι δεδομένο η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους’’ (φανερώνοντας τις πιθανότητες, ο ευρωπαϊκός νότος να περάσει σε δεύτερες ταχύτητες). Τονίζοντας πως η Ελλάδα είναι ‘’ειδική περίπτωση στην ευρωζώνη’’.

Ενώ κάλεσε τις κυβερνήσεις των κρατών μελών ‘’να είναι έτοιμες για μια πιο ενσωματωμένη δημοσιονομική πολιτική στην Ευρώπη’’. Και ακόμη, δεν έκρυψε ότι είναι αντίθετη στο ενδεχόμενο να αναλάβει η ΕΚΤ μεγαλύτερο ρόλο στην αντιμετώπιση της κρίσης. ‘’Αν οι πολιτικοί πιστεύουν ότι η ΕΚΤ μπορεί να λύσει την κρίση στην ευρωζώνη, τότε κάνουν λάθος’’, είπε και πρόσθεσε πως ότι εάν επέτρεπαν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αναλάμβανε τον ρόλο ‘’δανειστή ανάγκης’’, δε θα έδινε τέλος στην κρίση.
Ο φόβος της καγκελαρίου, στο να αναλάβει η ΕΚΤ περισσότερες πρωτοβουλίες, σαφέστατα αποδεικνύει τις ‘’σκοτεινές’’ ελπίδες της, στο να παραμείνει η Γερμανία στη σαθρή πλέον κορυφή της ΕΕ.

Η ΕΚΤ είναι η κεντρική τράπεζα για το ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης, το ευρώ. Το βασικό καθήκον της ΕΚΤ είναι η διατήρηση της αγοραστικής δύναμης του ευρώ και, επομένως, η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών στη ζώνη του ευρώ. Η ζώνη του ευρώ αποτελείται από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν υιοθετήσει το ευρώ από το 1999 και ύστερα.

Δυστυχώς, οι δηλώσεις της καγκελαρίου, του τύπου: ‘’Είμαι πεπεισμένη ότι μόνο πολιτικές λύσεις μπορούν να επιλύσουν το πρόβλημα’’, καθώς έτσι δήλωνε η Μέρκελ σε εκδήλωση στο Βερολίνο. Δείχνουν τη πολιτική ‘’ευαισθησία της νοοτροπίας’’ με τις καθιερωμένες αγκυλώσεις των ανθρώπων της ‘’κλασικής’’ πολιτικής, απέναντι στην ‘’έφηβη’’ τεχνοκρατική πολιτική που βασίζεται μόνο στο αποτέλεσμα των αριθμών και όχι στο επακόλουθο του όποιου πολιτικού κόστους.

Μια παράλληλη και σημαντική κρίση λοιπόν αξιών, εκείνης της παραδοσιακής πολιτικής, επιβαρύνει την ΕΕ, μέσα στη δύνη της παγκόσμια οικονομικής κρίσης! Καθώς η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ σημείωνε με βεβαιότητα ότι ‘’η ευρωζώνη έχει εισέλθει σε μια νέα φάση της κρίσης’’…

Και το ερώτημα του προβληματισμού είναι: Θα παραμείνει ενωμένη η Ευρώπη όταν οι ίδιες οι χώρες που την αποτελούν καταξεσχίζουν τις σάρκες της;