Ρόσλιν της Σκοτίας και τα ‘’μυστήρια’’...

Δύο μεγάλα σύγχρονα μυστήρια έχουν την έδρα τους στη περιοχή του Ρόσλιν έξω από το Εδιμβούργο.
Ένα παράξενο διάσημο κτίσμα στο Ρόσλιν (μεταγενέστερα ένα ημιτελές παρεκκλήσι) και το υπερσύχρονο ‘’ινστιτούτο Ρόσλιν’’.
1ον). Το διάσημο κτίσμα που θεμελιώθηκε το 1446, βρίσκεται δίπλα στο μικρό χωριό Midlothian στο Ρόσλιν της Σκοτίας και απέχει μόλις επτά χιλιόμετρα από το Εδιμβούργο, ήταν δε κλειστό για 140 χρόνια την εποχή της Μεταρρύθμισης. Το ιδιόμορφο αυτό κτίσμα του Ρόσλιν υποτίθεται, από διάφορους μύθους, ότι ιδρύθηκε από τον Γουίλιαμ Σεντ Κλερ και ήταν για να κρύψουν εκεί τα έγγραφα που είχε φέρει κατά καιρούς από την Ανατολή/Ιερουσαλήμ ο Ναϊτης Ουγκό ντε Παγιέν(*). Ο σκοπός του Γουίλιαμ Σεντ Κλαιρ –όπως συνεχίζουν οι μύθοι- ήταν να δημιουργήσει ένα αντίγραφο του ναού του Σολόμωντα - λογικά σε μικρότερη κλίμακα - άλλα τόσο εντυπωσιακό που όλοι να καταλαβαίνουν ότι είναι ένας τόπος στον οποίο κρύβεται κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο…
Το κτίσμα στο Ρόσλιν, όπου απ’ τον 18 αιώνα μ.Χ., τα τεκτονικά τάγματα οικειοποιήθηκαν πολλά απ’ τα σύμβολά του, έγινε, σχεδόν, τόπος προσκυνήματος για χιλιάδες ανθρώπους. Ιδιαίτερα δε όταν εκδόθηκε το μυθιστόρημα ‘’Κώδικας Ντα Βίντσι’’ του Dan Brown και στη συνέχεια έγινε κινηματογραφική ταινία, όπου μόνο το 2005, επισκέφτηκαν πάνω από 100.000 άνθρωποι.
Οι υπεύθυνοι του παρεκκλησιού δεν ξεχνούν πάντως να υπενθυμίζουν ότι οι λόγοι για τους οποίους πολλοί επισκέπτονται τον χώρο, δεν ανταποκρίνονται σε καμία πραγματικότητα, καθώς αποτελούν μέρος της ‘’λογοτεχνικής φαντασίας’’ του Dan Brown. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι και το αστέρι που υποτίθεται ότι βρίσκεται στο πάτωμα του παρεκκλησιού και το οποίο βρίσκεται μόνο στην φαντασία του αμερικανού συγγραφέα.

2ον ). Πολλά αμφιλεγόμενα λέγονται για το ινστιτούτο Ρόσλιν που ασχολείται συνήθως με τις κλωνοποιήσεις και ανήκει στην ίδια επιχείρηση/οργανισμό με εκείνον που διαχειρίζεται το διάσημο κτίσμα του παρεκκλησιού. Πάντως, φέτος (2011), υπήρξε η 5η Ιουλίου για το αυτό ινστιτούτο, η 15η επέτειος της γέννησης του πρώτου κοινοποιημένου σπονδυλωτού οργανισμού, του θηλυκού προβάτου με το όνομα ’’Ντόλι’’ .
Η Ντόλι κλωνοποιήθηκε μέσω της διαδικασίας μεταφοράς πυρήνα από ζωντανά ενήλικα κύτταρα, από τους Ίαν Γουΐλμουτ, Κιθ Κάμπελ και τους συναδέλφους τους στο ινστιτούτο Ρόσλιν, κοντά στο Εδιμβούργο της Σκωτίας και έζησε για έξη χρόνια. Επόμενη (πάλι από το ινστιτούτο Ρόσλιν) ήταν η κλωνοποίηση πέντε γουρουνιών, μέσω των αντίστοιχων μεθόδων με αυτών που χρησιμοποιήθηκαν στην περίπτωση της Ντόλι, το 2000.

Σημειώσεις:
*). ‘’Ο Ούγκο ντε Παγιέν και οι οκτώ σύντροφοί του έφθασαν στο ναό του Σολομώντα το 1118 μ.Χ., κατά την Α΄ Σταυροφορία. Οι εννέα αυτοί ιππότες έδωσαν όρκους πενίας και πίστης στον Χριστό, συστήνοντας ουσιαστικά το πρώτο ιπποτικό-μοναστικό τάγμα, με την επωνυμία ‘’Φτωχοί ιππότες του Χριστού και του Ναού’’ (Ναΐτες Ιππότες).
Οι ανυπόστατοι θρύλοι λένε, ότι στα θεμέλια του Ναού βρήκαν το θησαυρό του Σολομώντα, ίσως και την ίδια την Κιβωτό της Διαθήκης, το Άγιο Δισκοπότηρο και άλλα πολλά μυστικά.