Απεργία και σήμερα… (15/6/11)....

Είναι φυσικά μια ακόμη απεργία που θα δηλώσει την αντίθεση σε όσα θέλει να μας επιβάλει το σύστημα. Ε και;
Το βρίσκω παράλογο το να μην καταλαβαίνουμε, πως οι παραδοσιακές μέθοδοι αντίδρασης πλέον, δεν οδηγούν πουθενά και δεν φέρνουν τα ποθητά αποτελέσματα.
Οι τροϊκανοί κυβερνόντες δεν θα πρέπει να γνωρίζουν και να έχουν μέσα στα σχέδια τους την καθιερωμένη αντίδραση των πολιτών π.χ. τις απεργίες. Αντ’ αυτού θα πρέπει να ξαφνιάζονται, να χάνουν κοινός τον μπούσουλα, απ’ την φυσική αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων, γιατί πάντα τούτα τα ‘’λαϊκά στρώματα’’ είναι που καλούνται και πληρώνουν τη ζημιά… Πολλές φορές δε, αυτές οι απεργίες είναι κατευθυνόμενες από εκείνους τους κύκλους που τους ευνοεί η εκτόνωση, είτε το προσωρινό φίμωμα των ΜΜΕ ώστε να περάσουν τα όποια αντιλαϊκά μέτρα έχουν προγραμματίσει.
Δυστυχώς, έχουμε την ατυχία να μας κυβερνούν ‘’πολιτικές οικογένειες’’ δίχως οράματα, τα τελευταία 30 χρόνια και που έχουν χρωστούμενα σε εξωτερικές δυνάμεις… Βρεθήκαμε δε, στη συγκυρία της εποχής του οικονομικού πόλεμου που υφίσταται η Ευρώπη κι έτσι εμείς σαν το πιο αδύναμο κρίκο, είτε εάν θέλετε, το πιο σαθρό ευρωπαϊκό ‘’σύνορο’’, καλούμαστε να δεχθούμε το περισσότερα πυρά των οικονομικών δολοφόνων.
Απ’ την αρχή δεν ήθελαν οι ευρωπαίοι εταίροι να είμαστε μια αναπτυσσόμενη τοπική οικονομία, δεν μας παρείχαν ποτέ εκείνους τους οικονομικούς πόρους που θα μας έκαναν να σταθούμε όρθιοι. Ναι, θα συμφωνήσω, ότι μας έδιναν χρήματα που τα κατεύθυναν για ‘’πανηγυράκια’’ και άλλα συναφή θεάματα μα, όχι για σοβαρές επενδύσεις που θα δυνάμωναν την οικονομία της χώρας και θα μας καταστούσαν οικονομικά ανεξάρτητους.
Για όλα ετούτα σίγουρα δεν φταίει ο ελληνικός λαός, όπου την τελευταία διετία έχει υποστεί την φοβερή σύνθλιψη της ζωής του κι έπεται συνέχεια!
Κι όμως υπάρχει διέξοδος…