Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Για ένα ευρώ και είκοσι λεπτά… παρά λίγο να ήταν στον “άλλο κόσμο”!


Πηγή εικόνας:http://etheldrivers.blogspot.com/2011/01/blog-post_1834.html


Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο ετούτη η κατάσταση. Αλλοδαποί, ημεδαποί να θεωρούμε άνευ σημασίας την επικύρωση των εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες και ακόμη τόσες άλλες υποχρεώσεις μας απέναντι στη πολιτεία καθημερινά.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους, ότι για να απαιτούμε και να έχουμε ένα κράτος υπεύθυνο και κοντά στο πολίτη, θα πρέπει ο κάθε πολίτης να είναι υπεύθυνα συμμέτοχος στις καθημερινές του υποχρεώσεις απέναντι στο σύνολο της πολιτείας.
Γιατί θα πρέπει κάθε φορά να λέγονται τα αυτονόητα, γιατί θα πρέπει κάθε φορά να συναντούμε τραγικά κι ακραία γεγονότα στη δημοσιογραφία για θέματα μικρά και που άπτονται στις άμεσες-έμμεσες υποχρεώσεις του πολίτη;
Ζητούμε καθαρές πόλεις κι όμως συνειδητά, εμείς αδρανοποιούμε όταν είναι να πετάξουμε τα σκουπίδια μας στο δρόμο, στις πλατείες, στις παραλίες. Ζητούμε καλλίτερα μέσα μαζικής μεταφοράς, κι όμως εμείς αδιαφορούμε εάν βλέπουμε το κάθε παιδάριο να απλώνει τα πόδια του, να μουτζουρώνει, να κολλάει τσίχλες στα καθίσματα κι από πάνω να ξεχνάμε την επικύρωση του εισιτηρίου μας…
Πως θα μας προσφέρει τούτη η πολιτεία όταν οι πολίτες της δεν της προσφέρουν;
Έχω γράψει και άλλοι παρά πολλοί ακόμη, για την υπερπληθώρα των Δημοσίων υπαλλήλων και την μεγάλη οικονομική μάστιγα που δέχεται η οικονομία της χώρας από τους Δημόσιους μισθούς κ.τ.λ. Μα όταν εμείς χρειαζόμαστε σε κάθε βήμα μας κι από ένα Δημόσιο υπάλληλο (σαν αστυνόμευση) για να βαδίσουμε στα αυτονόητα, πως καλέ μου πολίτη θα μείνουν χρήματα στα Δημόσια ταμεία για να μας προσφέρει η πολιτεία;
Πολλά ήδη έγραψα κι ας δούμε το γεγονός που μου προκάλεσε τον σημερινό προβληματισμό και συνέβηκε χθες, Δευτέρα (11/4/2011) στο Πειραιά:
Όπως θα γνωρίζετε, από εχθές άρχισε ο συστηματικός έλεγχος των εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες, έτσι μπήκε κι ο ελεγκτής στο λεωφορείο που εκτελούσε το δρομολόγιο με νούμερο 843 Πειραιάς-Πέραμα. Ένα νεαρό ζευγάρι δεν είχε επικυρώσει τα εισιτήρια του (δύο ευρώ και σαράντα λεπτά σύνολο), κι ο ελεγκτής όπως ήταν υποχρεωμένος, κατέβηκε μαζί τους στην επόμενη στάση για τα περαιτέρω… Τότε ο νεαρός έβγαλε το πιστόλι του και τον πυροβόλησε δύο φορές!!! Η μία σφαίρα, ευτυχώς, βρήκε το κινητό του τηλέφωνο κι άλλη τον τραυμάτισε ελαφρά στη κοιλιακή χώρα. Για δύο ευρώ λοιπόν και σαράντα λεπτά, είναι τώρα η πολιτεία υποχρεωμένη να του καταβάλει νοσηλεία, άδειες, όλα δηλαδή τα συνακόλουθα κι από πάνω να χρειαστεί να πληρώνει έναν επιπλέον Δημόσιο υπάλληλο για να κάνει τη δουλειά του τραυματία… Αναλογιστείτε πόσα χρήματα θα πάνε άδικα για ένα ουσιαστικά μικρό αντίτιμο εισιτηρίων;
Και δεν είναι μόνο ετούτη η περίπτωση, συστηματικά κάθε ημέρα αδρανοποιούμε την συνείδηση μας απέναντι στις υποχρεώσεις μας υπέρ της πολιτείας…
Και το κωμικοτραγικό είναι, ότι η πολιτεία είμαστε εμείς!!!

1 σχόλιο:

  1. μα, δεν το ξέρεις; Στην Ελλάδα του "εγώ" δεν χωράει ευημερία. Δεν το βλέπεις 30 χρόνια τώρα; Η έλευση της Δημοκρατίας μεταφράστηκε στο πως ο καθένας θα βολευτεί καλύτερα απ' τον άλλο. Από τον τελευταίο πολίτη μέχρι τον πρώτο που είναι ο πρωθυπουργός. Το αποτέλεσμα άρχισε να φαίνεται ήδη από τη δεκαετία του 90 και τώρα φυσικά φτάσαμε στο τέλμα.
    Δεν ελπίζω σε αυτή τη γενιά. Με τπτ. ΕΛπίζω όμως στην επόμενη. Εκείνη που θα παραλάβει από εμάς τους άχρηστους. Μπορούμε λοιπόν τουλάχιστον να γαλουχήσουμε καλύτερα την επόμενη γενιά; Ως γονείς; Διδάσκαλοι; Γείτονες; Δημόσια πρόσωπα; Ηθοποιοι; Τραγουδιστές; Bloggers;
    Βάλτε στη ζωή σας τον όρο του κοινού καλού :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή