Πηγή εικόνας: Router.
Μα τι σου είναι η πολιτική τελικά;
Χώρες που πολλάκις και συστηματικά καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως είναι η Κίνα και η Τουρκία, επικαλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στις επιθέσεις της Λιβύης απ’ τους Δυτικούς και δεν συμμετέχουν υπέρ της μίας είτε της άλλης πλευράς.
Είναι προφανές πως δεν θέλουν να τα χαλάσουν με καμία από τις εμπλεκόμενες μεριές, δηλαδή, είναι ξεκάθαρο ότι θέλουν “τη πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο”, καθώς λέει ο λαός. Έτσι ενδεδυμένες, οι χώρες αυτές, με “τον λευκό χιτώνα του ανθρωπισμού” στέκουν σε μια ουδέτερη θέση και παρακολουθούν τα πολεμικά τεκταινόμενα της Μεσογείου αμέτοχες.
Ενώ η Γερμανία, επικαλούμενη άλλους λόγους (Β’ παγκόσμιο πόλεμο), δεν συνεπλάκη στις επιχειρήσεις “εκκαθαρίσεως” του M. Καντάφι.
Κι έρχεται ο απλός Ελληνικός νους να ρωτήσει: Εμείς οι Έλληνες, που είναι στους πάντες γνωστή η Ελληνοαραβική φιλία, γιατί συναινέσαμε (έστω και σε δευτερεύουσες θέσεις στις πολεμικές επιχειρήσεις), με το να διαθέσουμε αρχικώς λιμάνια στους Δυτικούς; Τι έχουμε άραγε να κερδίσουμε από τη πτώση του Καντάφι, που μέχρι πρόσφατα ήταν φίλος και γείτονας;
Σαφές απαντήσεις βέβαια δεν θα πάρουμε, αλλά το μέλλον θα αποδείξει: εάν ήταν πιθανόν ένα ακόμη, πολιτικό λάθος της Ελλάδας…
Η Λιβύη έχει μεγάλο ορυκτό πλούτο κι αν θα φύγει ο Συνταγματάρχης Καντάφι απ’ την εξουσία της, σίγουρα οι Δυτικοί θα προωθήσουν τον ελεγχόμενο από αυτούς, “άρχων” του νέου καθεστώτος.
Κι όμως! Τίποτε δεν έχει τελειώσει με την υπόθεση της Λιβύης… Διότι, δεν έγινε καμία σοβαρή προσπάθεια της διπλωματικής οδού… Ώστε μπορούμε να υποθέσουμε πως ήταν, όλα ετούτα, εσκεμμένες κινήσεις!
οι απόψεις μου είναι ξεκάθαρες και απλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τουρκία νομίζω πως πάσχει από ποιότητα πολιτικής και διπλωματίας. Θυμάμαι πολλές περιπτώσεις που έχει υποπέσει σε σημαντικά διπλωματικά ατοπήματα. Ως μουσουλμανική χώρα απέφυγε από την αρχή να επιτεθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στον Καντάφι, όταν όμως το θέμα πήρε διαστάσεις ή μάλλον προκάλεσε την επέμβαση της Ευρώπης και της Αμερικής, περιοχών δηλαδή από τις οποίες εξαρτάται ποικιλοτρόπως η τουρκία, τότε ήταν προφανές πως και οι τούρκοι θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να συμμετέχουν. Όπερ και εγένετο. Οι απόψεις τους δεν είναι ξεκάθαρες και μάλλον μπέρδεψαν στο Συμβούλιο του ΝΑΤΟ παρά βοήθησαν. Όμως δεν μου έκανε εντύπωση.
Η Ελλάδα συμμετέχει στην επέμβαση ορθώς. Ο Καντάφι εφαρμόζει μια άθλια πολιτική δολοφονίας του λαού του. Προσωπικά η όλη ιστορία μου θυμίζει την επέμβαση του στρατού στο Πολυτεχνείο και αν οι έλληνες είναι ευαισθητοποιημένοι πρέπει να συναινέσουν στην κατάρριψη του τυρράνου αυτού από την εξουσία.
Δε με απασχολεί αν ο Καντάφι ήταν σύμμαχος της Ελλάδας, αλλά ότι σκοτώνει αθώους πολίτες που ζήτησαν (λίγη) δημοκρατία στη χώρα τους :[