Θα είναι μακρύς κι αβέβαιος ο δρόμος…

Πηγή εικόνας: http://www.athina984.gr/node/138785

Βρεθήκαμε σε μια πάρα πολύ δύσκολη χρονική συγκυρία όπου η βιομηχανοποίηση στη Δύση χάνει το οικονομικό, ανθηρό της εύρος και αποκτά ένα καινούργιο εύπορο αναπτυξιακό έδαφος στις Ασιατικές χώρες. Ετούτη η “εδαφική μετακίνηση” της βιομηχανίας, οδήγησε στη σημερινή οικονομική ύφεση και εξαναγκάζει αρκετές Δυτικές κυβερνήσεις να συσπειρωθούν, έτσι ώστε, να μπορέσουν να ανακτήσουν και πάλι τις όποιες δυνάμεις τους. Δυστυχώς, τα γεγονότα των εξεγέρσεων στις Βόρειοαφρικανικές χώρες, τους δίνουν την ελπίδα, πως ίσως να μπορέσουν να αποκτήσουν τον έλεγχο στις πηγές της ενέργειας…
“Δυστυχώς” γράφω, διότι η ανθρώπινη ζωή δεν υπολογίζετε ποτέ μέσα στα αυτά πολιτικοοικονομικά επεκτατικά σχέδια.
Κι όμως, είμαστε πάρα πολλοί, τόσοι που δεν μπορεί να θρέψει/αντέξει τούτος ο πλανήτης!
Θα πρέπει λοιπόν να ανασυντάξουμε τις κοινωνικές αξίες, αλλά και να ξαναανακαλύψουμε την διαχείριση όλων των τομέων της ανθρώπινης ζωής εάν θέλουμε να παραμείνουμε “ΑΝΘΡΩΠΟΙ”.
Τώρα που με οδύνη εισπράττουμε τα αποτελέσματα, του ότι, τα τελευταία πενήντα χρόνια πιστέψαμε και επενδύσαμε μόνο στη ρεαλιστική ύπαρξη του άνθρωπου, ξεχνώντας/περιορίζοντας την κρίση της συνείδησης, μέχρι και που χάσαμε την μοναδική ξεχωριστή ανθρώπινη φύση μας. Τώρα, που η Δυτική κοινωνία παρακμάζει, δείχνοντας τα σημάδια της έντονης φθοράς της, σε όλους τους βασικούς κοινωνικούς τομείς. Εμείς γινόμαστε οι αποδέκτες των “επιπόλαιων” πεπραγμένων μας κι αναζητούμε αγωνιωδώς διεξόδους διαφυγής απ’ την υπαρξιακή κρίση της φθοράς, της ηθικής κατάπτωσης, της πνευματικής και οικονομικής αστάθειας.
Οι περισσότερες θρησκείες μεταδίδουν ένα μοναδικό μήνυμα και που είναι ότι: “Ο εξωτερικός/υλικός άνθρωπος δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει τον Θεό, είτε την ευδαιμονία.” Δηλώνοντας σοφά έτσι την αγελαία περιορισμένη φύση μας κι όπου θα πρέπει πάντα να υπακούει σ’ έναν ανώτερο συνειδησιακό Ηγέτη που μάθαμε απλά να τον αποκαλούμε Θεό.
Όχι, δεν δέχομαι τις θεϊκές τιμωρίες έναντι των όποιων αμαρτημάτων μας… Η σημερινή δεινή απάνθρωπη κατάσταση, που μαστίζει τις περισσότερες Δυτικές χώρες, είναι σαφέστατα τα αποτέλεσμα μιας μεγάλης σειράς λαθών και κακής διαχείρισης των πηγών πλούτου που συντελέστηκαν απ’ όλους μας δίχως την ηθική της συνείδησης.
Υπάρχει πάντα η ελπίδα για να αναδημιουργήσουμε πιο σταθερά τα θεμέλια για τα σύγχρονα κοινωνικά μοντέλα μελετώντας το μακραίωνο παρελθόν μας.