ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΘΕΣΗ μέρος 27ον …. Οι Μαθεσσαίοι στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Β'.

 

Νίκος Μάθεσης (Τρελάκιας)

(*)Κάπου στην Ελλ. Αλβανία 30-12-40

Αγαπητό μου παιδί Γιάννη σου εύχομαι χρόνια πολλά για την εορτή σου και ευτυχές το Νέο Έτος 1941.

Γιαννάκη θέλω να κάθεσαι φρόνιμα και μην στεναχωρείς τη μαμά σου. Βλέπεις το πουλάκι, μου τα λέει όλα και όταν έρθω με το καλό, θα σου φέρω διάφορα παιχνίδια να παίζεις.

Σε χαιρετώ με αγάπη Πατρική.          

Ο Μπαμπάς σου  

(*)Ένα μήνυμα από το πολεμικό μέτωπο του Νίκου Μάθεση πίσω σε δελτίο, προς τον γιό του Γιάννη.

Έγραψε δε, το 1942, δυο επιθεωρησιακούς στίχους για τον Πέτρο Κυριακό, την ‘’ΠΑΛΙΑ ΣΤΡΑΤΩΝΑ’’ και τον ‘’ΥΜΝΟΥΜΕΝΟ’’. Ο Νίκος Μάθεσης ήταν άνθρωπος δοτικός και μπεσαλής όπου εκτιμούσε την φιλία και χάριζε, χάρισε τους στοίχους του δίχως ποτέ να ζητήσει να μπει στους δίσκους, έστω το όνομά του κι ας μην έπαιρνε χρήματα. Αναφέρετε ότι από το 1930 έως και το θάνατό του, ότι είναι πολλές δεκάδες οι στοίχοι του που έχουν μπει στη δισκογραφία σε ονόματα άλλων.

Ο Δημήτρης Ελευσινιώτης (Μήτσος Θοδωρούλας), ο Νίκος Μάθεσης και λίγοι ακόμη, μέσα στην Γερμανική κατοχή, μάζευαν χρήματα από εκείνους που είχαν τον τρόπο τους κι ο Θοδωρούλας με το Καΐκι του πήγαινε διάφορα ταξίδια ανά το Αιγαίο ώστε να αγοράσει ότι μπορούσε για να τα φέρει στη Σαλαμίνα και να μοιραστούν στους μη έχοντας. Ήταν όντως μια μορφή αντίστασης για πολλούς επαίνους. (Πληροφορίες στο βιβλίο του Τάσου Καραντή ‘’ΝΙΚΟΣ ΜΑΘΕΣΗΣ ο θρυλικός τρελάκιας του ρεμπέτικου’’ σελ. 63)

 

Ο Νίκος Μάθεσης παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά στο στρατό με την επιστράτευση του πολέμου που μας κήρυξε η Ιταλία, στις 28 Οκτώβρη του 1940 στον Σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα κι απολύθηκε τον Απρίλιο του 1941 από το Αργυρόκαστρο της Αλβανίας (ήταν αρκετά υπερήφανος και δεν έλεγε σχεδόν ποτέ πως έφθασε στο σπίτι του τον Πειραιά με τα πόδια και δύο λάφυρα, μια ψειριασμένη χλαίνη κι ένα ιταλικό ξίφος). Έχει ιστορία το ιταλικό ξίφος όπου θα αναφερθώ κάποια άλλη φορά εκτενέστερα σε αυτό.

 

Ο Νίκος Μάθεσης όλο τον Ιταλοελληνικό πόλεμο από τις 28 Οκτώβρη 1940 – μέχρι και τις 20 Απριλίου 1941 υπηρέτησε στη πρώτη γραμμή σαν Δεκανέας. Στη μονάδα 9/Β Τ.Τ. 825 ενώ από τα μέσα του Νοεμβρίου 1940, το Σύνταγμα που άνηκε η μονάδα του, είχε εισχωρήσει στο Αργυρόκαστρο κι έμεινε εκεί έως την υποχώρηση... Διότι με την Γερμανική επιχείρηση ΜΑΡΙΤΑ και τη γρήγορη κίνηση των γερμανικών δυνάμεων στην ελληνική ενδοχώρα έθεσε σε κίνδυνο τους Έλληνες που μάχονταν κατά των Ιταλών στην νότια Αλβανία. Έτσι, ο αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου, στις 20 Απριλίου συνθηκολόγησε αυτοβούλως πρώτα με τους Γερμανούς, παρά τις αντίθετες διαταγές της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και αργότερα με τους ηττημένους Ιταλούς. Η Γερμανική εκστρατεία στην ηπειρωτική Ελλάδα τελείωσε με καθολική γερμανική νίκη με την κατάληψη της Καλαμάτας στην Πελοπόννησο, μέσα σε είκοσι τέσσερις μέρες. Τόσο Γερμανοί όσο και Σύμμαχοι αξιωματούχοι εξέφρασαν το θαυμασμό τους για την ισχυρή και ηρωική αντίσταση που προέβαλαν οι Έλληνες στρατιώτες. Ο Νίκος Μάθεσης επέστρεψε μετά την παράδοση της Ελλάδας στους Γερμανούς, του Τσολάκογλου, στο Χατζηκυριάκειο του Πειραιά, στην οδό Σοφοκλέους 104, στο σπίτι του περί τις 15 Μάϊου του 1941.