Ωραία, ε, και!

                                        Πηγή εικόνας: http://taranakounimata.blogspot.gr/2012/02/blog-post_07.html

   

Χρήματα δεν υπάρχουν, πόσο μάλλον περισσευούμενα. Η κάθε οικογένεια κοιτά όπως - όπως να ανταποκριθεί στις καθημερινές ανάγκες, με τα όποια πενιχρά έσοδα της και κατόπιν ό,τι μπορέσει να εξοικονομήσει παραπάνω, θα τα φυλάξει για να περάσει τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Ανθρώπους που γνώριζα, με μια αξιοπρεπή  ‘’σειρά’’, μέχρι χθες. Σήμερα για να κοπάσουν την πείνα τους, στέκουν στην ουρά κάποιου συσσιτίου…

Είναι γνωστό πως πολλοί, που άνηκαν στη λεγόμενη μεσαία τάξη, τώρα έχουν κατρακυλήσει στα χαμηλότερα επίπεδα της φτώχειας. Ώστε τοιουτοτρόπως ,οι χθεσινοί φτωχοί να έχουν γίνει ακόμα πιο φτωχότεροι.  

Όχι, φυσικά και το φλέγον σημερινό μου θέμα δεν είναι πως βρέθηκαν οι περισσότεροι Έλληνες έως εκεί, ποια δηλαδή, είναι τα αίτια και η κάθε πιθανή ανάλυσή τους.

Άλλωστε από αιώνες το αναφέρει και ο χριστιανικός ύμνος: ‘’πλούσιοι επτώχευσαν και πείνασαν’’. Ούτως ώστε βλέπουμε ότι δεν είναι ένα καινούργιο κοινωνικό φαινόμενο.

Προσωπικά δεν περισσεύουν και πολλά χρήματα, πόσο μάλλον να φυλάξω για να τα σπαταλήσω σε τραπέζια και άλλα συναφή τις γιορτές. Όμως, όμως έχω ήδη σχεδιάσει πως θα βιώσω (Θεού θέλοντος), πολύ συνειδητά, ανθρώπινα και πάνω από όλα χαρούμενα τις γιορτές.

Θα δώσω λίγη αγάπη για να μου ανταποδοθεί πολύ, πάρα πολύ αγάπη και ευτυχία.  

Όσα χρόνια θυμάμαι να εργάζομαι, τις γιορτές έκανα διάφορα μικρά δωράκια σε ανθρώπους που γνώριζα ότι είχαν οικονομική δυσκολία. Φέτος άλλαξαν άρδην τα οικονομικά δεδομένα μου. Μάλιστα, στο σημείο εκείνο που είπα στον εαυτό μου: ωραία, ε, και!

Μετρώ και αναμετρώ τις οικονομικές υποχρεώσεις μου, με βρίσκω δυστυχώς μείων στα έσοδα. Αλλά το αποφάσισα! 
Τώρα όμως οι ανάγκες δεν περιορίζονται μόνο στις γιορτές. Έτσι βγάζω από το τσουκάλι μου, ένα – δυο πιάτα φαγητό και όπου γνωρίζω ότι το χρειάζονται το πηγαίνω.   

Και για τις γιορτές;

Έχω σκοπό να κάνω πάρα πολλές επισκέψεις σε λιγότερο από μένα ‘’πλούσιους’’, σε ανθρώπους αναξιοπαθούντες. Να τους βοηθήσω να καθαρίσουμε και να μαζέψουμε το σπιτάκι τους, να πλύνουμε τα λιγοστά ρουχαλάκια τους, να τους διαβάσω ένα βιβλίο, να τους συνοδέψω στους γιατρούς. Και να τους κάνω απλά, κάτι που έχουν μεγάλη ανάγκη, πολύ παρέα.

Εσύ, συνάνθρωπε άραγε θα μοιράσεις αγάπη, θα σκεφτείς αλληλέγγυα;