Για το δικό μας το καλό!

Καιρός πάει τώρα που έπαψα να παρακολουθώ τις ειδήσεις των ελληνικών ΜΜΕ (όπου μόνο οι αρχιμάγειροι του είδους μπορούν να τις κάνουν ‘’ελεύθερες/καθαρές’’ ειδήσεις), ειδικά για τις ληστρικές επιδρομές των πάση φύσεων σωτήρων, στα πενιχρά πια οικονομικά μας.

Χθες το απόγευμα όμως, βρισκόμουν σε κάποιο γραφείο και κατά σύμπτωση είδα/άκουσα ότι: κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί (μέσα σε αυτούς κι ο ‘’ήρωας του ‘40’’, νυν πρόεδρος της δημοκρατίας κ. Παπούλιας) να λαμβάνουν από το κρατικό κορβανά, μηνιαίες αποδοχές άνω των 5.000 ευρώ… Ενώ στη συνέχεια είχαν, ένα μικρό ρεπορτάζ, για δυο Ιταλούς Δημάρχους που έδωσαν το μισθό τους υπέρ της Ελλάδας.

Αυτό ήταν! Και μαζί με τα δικά σας, τα πολυαγαπημένα μηνύματα, με έκαναν να ξανά επιστρέψω στα ηλεκτρονικά μπλοκ που διατηρώ προβληματισμένη.

Πάλι χθες, στη σελίδα που διατηρώ στο facebook, είχα αφιερώσει ένα τραγουδάκι σε όλες/όλους που έφεραν στη χώρα μας το απόλυτο πολιτικό σύστημα της ‘’ξεχρεωνοκρατίας’’ ίσως και να είναι ακόμη πιο χειρότερο κι από εκείνο της δικτατορίας. Αυτό, το σύστημα δηλαδή, που μας επέβαλαν οι διάφορες ‘’μυστικές σχολές’’ και τα παρακλάδια τους, μέσω των κυβερνόντων μας, και που όπως φαίνεται τους κρατούν σιδηροδέσμιους στα πονηρά δίχτυα τους…

Για το δικό μας το καλό!

Είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που αν και λύγισαν στα δεινά δεν ισοπεδώθηκαν, δεν εντάχθηκα σε κανένα πολιτικό σύστημα ούτε και σε μυστικές δήθεν φιλοσοφικές οργανώσεις, αν και η τύχη το έφερε να διατηρώ φιλίες με πολιτικά πρόσωπα, ενώ στη ζωή μου έλαβα μέρος σε πολλές πορείες/διαμαρτυρίες κατά αρκετών απάνθρωπων μέτρων… Με λίγα λόγια, έχω κάψει τη ‘’γούνα’’ μου από δεκαεξήμισι χρονών έφηβη, όταν για πρώτη φορά συνελήφθηκα στα γεγονότα του πολυτεχνείου το 1973.

Ναι! Ήμουν, είμαι και θα είμαι με δίχως κομματική ταυτότητα, γιατί δεν φοβούμαι τους ανθρώπους, μόνο το Θεό (για μένα της Χριστιανικής Ορθοδοξίας). Εκείνον σέβομαι και φοβούμαι.

Γιατί τα γράφω τώρα ετούτα; Ώστε να σας δώσω μια μικρή εικόνα για το πια είμαι… Και ακόμη να ξεκαθαρίσω ότι τα χρώματα μου αρέσουν στη φύση κι όχι εκείνα τα επίπλαστα τα μπλε, πράσινα, κόκκινα… Από προσωπική εμπειρία σας λέγω ό,τι: πονάει ο δρόμος της μοναξιάς και της ελευθερίας…

Για το δικό μας το καλό!

Για το δικό μας το καλό μας έκλεισαν την ελληνική βιομηχανία, μας έφεραν εκατοντάδες αλλοδαπούς δήθεν να μας υπηρετούν, μας έβαλαν στο τριπάκι με τα πάσης φύσεως τραπεζικά δάνεια, μας οδήγησαν στην αυταπάτη της ευημερίας, μας κατάκλεψαν και στο τέλος μας την είπαν πως: "μαζί τα φάγαμε"!!!

Για το δικό μας το καλό!

Ο Μπαρόζο και ο Παπαδήμος χθες συμφώνησαν ότι θα χρειαστούν κι άλλα μέτρα (λιτότητας τα λένε), οικονομικής αφαίμαξης του δύστυχου ελληνικού λαού…

Για το δικό μας το καλό!