Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Πολιτισμός κατά της πτώχευσης.


Πηγή εικόνας: http://echedoros-p.blogspot.com/2010/06/100.html


Η πτώχευση ξεκινά όταν ξεχνάς την ανθρώπινη υπόστασή σου, εκείνη την υπόσταση των αισθήσεων, της νόησης και των αισθημάτων που σε διαχωρίζει από τα άλογα ζώα.
Πτώχευση είναι όταν η πόλη σου βρίσκεται σε ‘’άσχημη’’ κατάσταση και η αδιαφορία σου την καταστρέφει περισσότερο.
Πτώχευση σαφέστατα είναι όταν τα αισθήματά σου διατηρούνται μόνο επάνω σε προσωπικούς στόχους οικονομικών απολαβών ενώ παραβλέπεις το κοινό καλό της πόλης, της χώρας που διαβιείς.
Αν η σημερινή οικονομική πτώχευση αλλάζει άρδην τη ζωή μας στην Ελλάδα, τούτο δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στη καθημερινή αξιοποίηση της παιδείας του καθενός μας.
Οι πρόγονοι μας έζησαν και μεγαλούργησαν με πολύ λιγότερα υλικά αγαθά κι όμως διέπρεψαν σε όλους τους τομείς!
Ο πολιτισμός είναι μια σχετικά καινούργια λέξη στο ελληνικό λεξιλόγιο, διότι οι Έλληνες είχαν τη λέξη παιδεία και την εκπαίδευση να καλύπτει, με απόλυτη ομοιομορφία, των νοητικών αναγκών της ανθρώπινης οντότητας.
Η καθοδηγούμενη κρίση αξιών απ’ το κάθε ‘’σύστημα’’ σαφώς και οδηγεί στη πτώχευση πρωτίστως του πολιτισμού. Η ουσιαστική όμως πτώχευση δεν είναι τόσο η έλλειψη χρημάτων αλλά η έλλειψη πολιτισμού, κοινωνικής συνοχής, η αδυναμία συμβίωσης των πολιτών σένα κοινωνικό και πολιτισμικό στόχο που θα πρέπει να έχει τις βάσης του στη παιδεία.
Πτώχευση στη παιδεία δεν υφίσταται, ο εκπαιδευμένος άνθρωπος σε όλες τις εκφάνσεις του είναι ‘’πολιτισμένος’’. Το ευρύ φάσμα των εκπαιδευτικών γνώσεων διευρύνει τους ορίζοντες, μορφώνει τον άνθρωπο καθώς έτσι κατανοεί τις δυσκολίες και τον οπλίζει με τις απαραίτητες δυνάμεις για να ανταπεξέλθει σε κάθε κοινωνικό ή καθημερινό εμπόδιο και μέσα από τούτες τις συνθήκες να βρει το γόνιμο έδαφος όπου και θα ξεχωρίσει.
Ας μην επιτρέψουμε άλλο τη πολιτισμική διάβρωση, ας δημιουργήσουμε, ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί, στεγανά εκπαιδευτικά θεμέλια που θα ανοικοδομήσουμε το οικοδόμημά μιας σπουδαίας χώρας για εμάς και τις γενιές που έρχονται.
Δεν μπορεί λοιπόν καμία καθοδηγούμενη οικονομική πτώχευση να μειώσει είτε να εμποδίσει την ανθρώπινη ανάγκη για την ζέση προς την εκπαίδευση, εάν πρώτα εμείς δεν έχουμε ‘’παροπλιστεί’’ στην υλιστική αντίληψη των πραγμάτων.





Υ.Γ.

Το ερέθισμα για αυτό το άρθρο προήρθε από το ηλεκτρονικό μπλοκ: www. Yannidakis. net

1 σχόλιο:

  1. όπως συχνά γράφω κι εγώ στο yannidakis, η σημερινή κατάσταση (κατάντια δηλαδή) δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της παιδείας που διάλεξε να διδάξει η προηγούμενη γενιά. Αυτό είναι τρομακτικό γιατί καταδεικνύει πως η συμπεριφορά ενός κοινωνικού συνόλου Σήμερα, εξαρτάται από τις επιδράσεις και τη φιλοσοφία του κοινωνικού συνόλου του Χθες.
    Για να είμαι πιο πρακτικός, θα έλεγα πως με βάση την αθλιότητα του δικού μας κοινωνικού συνόλου είναι πασιφανές πως και το αύριο θα είναι παρόμοιο. Μένει σε αυτό το αύριο να βελτιωθεί ώστε η δική του επόμενη γενιά να αναδείξει μια καλύτερη αυριανή κοινωνία. Όπως κατάλαβες την πτώχευση μας θα την βιώνουμε για πολύ ακόμα :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή