Φαινόμενο της οικονομικής δυσπραγίας, ή,’’ τιμωρία’’ στους ανθρώπους που προσέφεραν στο τόπο;

Η συνεχής εκπαίδευση του λαού (πολιτισμός), όπως μάθαμε τα τελευταία χρόνια να λέμε με μια δανική ξένη λέξη, την εκπαίδευση του ανθρώπου. Θα πρέπει να είναι μέσα στα πρώτα και αυτονόητα μελήματα που θα εξετάσει και θα αποφασίσει να συνεχίσει κάθε κυβέρνηση, Περιφέρεια, Δήμος, Κοινότητα που αναλαμβάνει καθήκοντα.
Ο Καλλικράτης και οι δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, έφεραν τον Δήμο Μεγαρέων μπροστά σε όντως επιβαλλόμενες περικοπές εκπαίδευσης του Μεγαρικού λαού.
Όμως, οι άνθρωποι που εργάστηκαν για την εκπαίδευση, πριν από τούτες τις άσχημες οικονομικές καταστάσεις, θα πρέπει τουλάχιστον να λάβουν τα δεδουλευμένα τους.
Τους ζητά λοιπόν, ο Δήμος, να προσφέρουν και πάλι (αυτή τη φορά αφιλοκερδώς, όπου κι αυτοί δέχτηκαν!!!) Όμως πως θα έρθουν να προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ τις υπηρεσίες τους, όταν δεν έχουν χρήματα να πηγαινοέρχονται Αθήνα-Μέγαρα;
Δίναμε να ρωτήσω εγώ: Μήπως θα πρέπει να δώσει ο Δήμος τα χρήματα, μπας κι επιτέλους ενεργοποιηθεί προς την εκπαίδευση το Στρατουδάκειο Πολιτιστικό Κέντρο… Διότι πολλά ακούγονται στο τόπο μας και δυστυχώς όχι ευχάριστα!