Νίκος Κοεμτζής (1938-2011)

Την Παρασκευή στις 23/9/2011, βρέθηκε σε δρόμο της περιοχής του Θησείου νεκρός ο άνθρωπος που στις 24/2/1973, μέσα σ’ ένα νυχτερινό λαϊκό κέντρο, για ασήμαντη αφορμή, σκότωσε τρεις και τραυμάτισε άλλους έξη.
Ο Ν. Κοεμτζής τότε, πριν το φονικό, είχε μόλις βγει απ’ τις φυλακές που ήταν καταδικασμένος για κλοπές. Τα αίτια του φοβερού αιματοκυλίσματος είναι πανελληνίως γνωστά και συνεχώς ανακυκλώνονται από τα ποιήματα της Κατερίνας Γώγου, το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου με τίτλο "Το μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο", την ταινία του Παύλου Τάσιου το 1980, "Παραγγελιά".
Αποφυλακίστηκε το 1996 μετά από είκοσι τρία χρόνια κι έκτοτε για να ζήσει, πουλούσε την αυτοβιογραφία του στους δρόμους της Αθήνας, καταγγέλλοντας ουσιαστικά το ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα. Μια βραδιά του Γενάρη το 2009, στο βιβλιοπωλείο ‘’ΙΑΝΟΣ’’ γίνεται η επίσημη παρουσία του βιβλίου του. Έτσι, μίλησαν γι' αυτόν και το βιβλίο του ο βουλευτής Γιώργος Λιάνης, ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας και ο τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος, ενώ η ηθοποιός Κοραλλία Καράντη διάβασε αποσπάσματα. Για την κατάσταση δε, του σωφρονιστικού συστήματός μας και τη δυσλειτουργία της μεθόδου επανένταξης των αποφυλακισθέντων μίλησαν οι εγκληματολόγοι Νέστωρ Κουράκης και Γιάννης Πανούσης. Παρόντες ήταν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος και Τώνια Αντωνίου.
Ο Ν. Κοεμτζής (Κουγιουμτζής, έγραφαν πολλά απ’ τα επίσημα έγραφά του), γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αιγίνιο Πιερίας, σε μια οικογένεια που λόγω των πολιτικών φρονημάτων, είχε υποστεί όλες τις συνέπειες της εποχής των δυο έντονα αλληλοσυγκρουόμενων ‘’κομματιών’’ της Ελλάδας. Δηλαδή, αριστεράς παράνομης παράταξης-δεξιάς κυβερνόντας παράταξης. Σχολείο εάν πήγε, θα πρέπει να ήταν οι πρώτες τάξεις του Δημοτικού και μέσα απ’ όλον το τότε κοινωνικό κατατρεγμό ήταν πολύ εύκολα να περάσει στη παρανομία…
Τρεις άνθρωποι νεκροί και έξη τραυματίες έπεσαν απ’ το μαχαίρι του εκείνο το βράδυ. Βαρύς ο ηθικός, κοινωνικός, θρησκευτικός απολογισμός! Σίγουρα στην Αμερική από καιρό θα είχαν εκτελεστεί οι τρεις θανατικές καταδίκες που του επέβαλε η Ελληνική Δικαιοσύνη και σε αρκετά Μουσουλμανικά κράτη ο ταχύς επιβαλλόμενος θάνατός του δεν θα προερχόταν καν από τα δικαστήρια…
Δεν ξέρω εάν είναι η θεία Δίκη της Αδράστειας Νέμεσης, που λειτούργησε για το μοναχικό θάνατο του Κοεμτζή;
Κι όμως η κοινωνία μας συνεχίζει να πράττει τα ίδια λάθη…
Ο προβληματισμός όμως που μου γεννάται στη προκειμένη περίπτωση είναι: Εάν οι λαϊκές ‘’αγιογραφίες’’ τύπου Κοεμτζή, προσφέρουν στη παιδία της κοινωνίας μας;