Οι αντιδράσεις για το κείμενο «Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου».

ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΧΟΥΣΕΙΝ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ.
Πηγή εικόνας απ' το προσωπικό άλμπουμ της Δήμητρας Λιάνης- Παπανδρέου στο facebook.


Οι αντιδράσεις για το κείμενο «Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου».
Τη Δευτέρα το βράδυ (3/1/2011) ανάρτησα το κείμενο για την Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου στο Annyra’s blog. Εχθές Τρίτη, σχεδόν όλη την ημέρα, οι προσωπικές εξωτερικές εργασίες με κράτησαν μακριά απ’ το ιντερνέτ.
Τετάρτη σήμερα και το προσωπικό μου imail είχε πολλές ευχάριστες εκπλήξεις από μηνύματα για το κείμενο που έγραψα, αλλά και τρία σχεδόν αποκαρδιωτικά…
Θα πρέπει βέβαια να σας γράψω, ότι η επισκεψημότητα του Annyra’s blog ξεπέρασε κατά πολύ τα συνήθη όρια των επισκέψεών του.
Δε θα σταθώ όμως, στα αποκαρδιωτικά μηνύματα που έφεραν μέσα τους το “ποιόν” των αποστολέων, αλλά στα μηνύματα, που έδειχναν τη συμπάθειά τους για τη γυναίκα ετούτη που τη γνωρίσαμε οι περισσότεροι, μαζί με την πρώτη σοβαρή περιπέτεια υγείας του (τελευταίου Ηγέτη της Ελλάδας για τον περασμένο αιώνα), Ανδρέα Παπανδρέου.
Το πρώτο μήνυμα που με εντυπωσίασε ήταν από ένα άγνωστο φίλο όπου κοντά στα άλλα έγραφε: «…Τι ζητούνε οι έλληνες, ν’ αρχίσουν οι χήρες να καίγονται στη φωτιά με τους άντρες του, όπως ήταν ο νόμος έως τον 20ο αιώνα στην Ινδία;… Η Δήμητρα έκανε το λάθος που δεν σπούδασε τη ψευτιά των πολιτικών για να μας κοροϊδεύει…»
Μια άγνωστη φίλη έγραψε: «…Πάνω απ’ όλα είναι Ελληνίδα και χριστιανή, δεν θα ξεχάσω που η Δήμητρα έντυσε τον Πρόεδρο με κουστούμια και το καθιερωμένο ετήσιο τάμα τους στη Παναγιά της Τήνου…» Άλλη άγνωστη φίλη έγραφε: « …Γιατί δεν την βάζουν στο ΠαΣοκ, στη κυβέρνηση;… Η Δήμητρα και γνωριμίες έχει, και γλώσσες ξέρεις, και τόσα χρόνια ήταν στη διεύθυνση του γραφείου του πρωθυπουργού! »Τελευταίο άφησα το ανθρώπινο ευχαριστήριο μήνυμα της Δήμητρας Λιάνης-Παπανδρέου που κοντά στα άλλα έγραψε: «…ίσως είσαι η μόνη που τοποθετείσαι δημόσια, γιατί πολλοί είναι αυτοί που δηλώνουν “κοντά” μου, αλλά ή δεν τολμούν, ή δεν έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν δημόσια την γνώμη τους… το χρέος μου απέναντι στον άντρα μου και τελευταίο ηγέτη της Ελλάδας… αλλά και στην ιστορία το έπραξα… στο ακέραιο… προσφέροντας όλη την δύναμη της ψυχής μου, τη ζωή που δεν έζησα και όσες ανθρώπινες εφεδρείες διέθετα ως οργανισμός…» Δεν θέλω να σας κρύψω πως (αναρτώντας το κείμενο για την Δήμητρα Λίανη-Παπανδρέου, στο ένα απ’ τα δύο μπλοκ που διαχειρίζομαι), περίμενα περισσότερες αρνητικές αντιδράσεις… Μα έτσι όπως αποδείχτηκε, εμείς οι έλληνες ξέρουμε με σοφία να φιλτράρουμε τα δημοσιεύματα, και να αξιοποιούμε τα γεγονότα που μας αφορούν άμεσα.
Χαίρομαι ακόμη που η συμπάθια μου για τη Δήμητρα δεν είναι “λάθος”… Διότι είναι πολλοί εκείνοι που της αναγνωρίζουν τις θετικές πλευρές του χαρακτήρα της καθώς μας τις έδειξε όσο χρονικό διάστημα υπήρξε στα πολιτικά δρώμενα της χώρας.
Καθώς κλείνω κι αυτό το κείμενο, θέλω να γράψω στις φίλες, στους φίλους ότι: «Όταν κρατάς τη δύναμη και δεν την δείχνεις, είναι σαν να ψαρεύεις με πετονιά στα ανοιχτά της θάλασσας κολυμπώντας». Δηλαδή, θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να δηλώνουμε την γνώμη μας δίχως προσκόμματα...
Θέλω ακόμη να ευχαριστήσω τη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, τις φίλες και τους φίλους που μου έστειλαν μηνύματα και δεν θα μπορέσω να τους απαντήσω σύντομα.