Το χρονικό ενός ατυχήματος…

16 Δεκέμβρη 2010. Πέμπτη.
17:10, γλίστρημα, πέσιμο, χτύπημα (πιθανών) επιφανειακό στη αριστερή παλάμη.
Μεταφορά με ιδιωτικό αυτοκίνητο στο Κέντρο Υγείας όπου εκεί η κατάσταση κρίνεται για άμεση μεταφορά στο κοντινότερο εφημερεύον Νοσοκομείο…
18:58 Αττικό Νοσοκομείο. Παραλαμβάνουν το ατύχημα δυό γιατροί (άγνωστης ειδικότητας). Και που αναζητούν διέξοδο προς ένα καλλίτερο μέλλον (καθώς συζητούν με την παθούσα για την εγκατάστασή τους σε διάφορες χώρες,) αναλαμβάνουν να κάνουν συρραφή του τραύματος… Απεδείχθησαν ανεπαρκείς και επικίνδυνοι!
Στις 20:15 αποφασίζουν να στείλουν την παθούσα με αιμορραγία, απ’ τις λάθος ιατρικές “γνώσεις/πράξεις τους”, εσπευσμένα στο ΚΑΤ. Α! Ναι, της υπέδειξαν να τηλεφωνήσει σε ιδιωτικό ασθενοφόρο για τη μεταφορά!!!
21:28, ΚΑΤ. Η “ασθενής” φθάνει πάλι με ιδιωτικό αυτοκίνητο.
23:17 Επιτέλους! Την εξετάζει ένας πραγματικά υπέροχος γιατρός (όπως θα αποδειχθεί τις επόμενες ώρες) και την παραπέμπει για την αυριανή στους ειδικούς επιστήμονες.
7:20, Παρασκευή ξανά στο ΚΑΤ. Ασθενείς, νοσοκόμες, χαρτιά, κάρτες, περιστασιακές εξετάσεις, συζητήσεις για φακελάκια, ασυνεννοησία των ενδονοσοκομειακών υπηρεσιών, ΚΥΡΙΟΛΕΧΤΙΚΑ ένα ΜΠΑΧΑΛΟ, που δεν είχε την τύχη η παθούσα, να συναντήσει μήτε σε τριτοκοσμικές χώρες!!!
11:46 Οι πόνοι αβάσταχτοι πια, η παθούσα σκέπτεται σοβαρά (να φασκελώσει την δημόσια υγεία)και να κάνει την εισαγωγή της σε ιδιωτική κλινική… Κι όμως, αντέχει ακόμη, θέλει να γνωρίσει (επί της ευκαιρία, αυτής της άσχημης εμπειρίας) όλο το δράμα του Έλληνα ασφαλισμένου ασθενή….
12:24 Εξετάζεται απ’ τον Καθηγητή που της προτείνει εισαγωγή «κι όταν…. σήμερα, αύριο, ίσως και τη Δευτέρα», είπε… «Βρεθεί θέση στο χειρουργείο… αποκατάσταση του ατυχήματος…»
12:32 Εισαγωγή.
13:00 Συνάντηση (τελείως συμπτωματικά) με τον γιατρό που την εξέτασε εχθές το βράδυ.
«Δεν θα πας σε δωμάτιο, περίμενε έξω από τα έκτακτα χειρουργεία» Της λέει.
14:28 Φωνάζουν το όνομά της απ’ τη γραμματεία (γραφείο κινήσεως), για να πάρει ένα μισοσχισμένο χαρτί ώστε να πάει στη κλινική που βρέθηκε το κρεβάτι της εισαγωγής της…
14:36 Ευτυχώς, το ατύχημά της δεν “ανήκει” στη Βριώνειο ορθοπεδική κλινική του ΚΑΤ, που της βρήκαν το κρεβάτι και την στέλνουν πάλι στο γραφείο κινήσεως, είτε στα χειρουργεία, για να συνεννοηθεί με τους γιατρούς που την παρέπεμψαν για εισαγωγή…
14:52 Χτυπά το κουδούνι των χειρουργείων (ενώ οι άλλοι που περιμένουν έξω από τη πόρτα, διαμαρτύρονται)… Ανοίγει η προϊσταμένη και η παθούσα, της εξηγεί όλη τη κατάσταση.
14:59 Η προϊσταμένη την φωνάζει για χειρουργείο επιτέλους!!! ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ (21) ΕΙΚΟΣΙΜΙΑ ΩΡΕΣ… πάνω στο γολγοθά των δημόσιων νοσοκομείων, των πήγαινε κι έλα, των ανειδίκευτων, των, των….
16:18 Η έξοδό της απ’ το χειρουργείο έμοιαζε με νίκη. Δηλαδή, με μια νίκη απέναντι στο βρώμικο, στο ελεεινό, στο πρόχειρο, στο αργόσχολο, στο δίχως συνεννόηση και στο διάφθορο, (ΕΣΥ), εθνικό σύστημα υγείας… Που ασφαλώς και δεν αξίζει στον Έλληνα ασφαλισμένο.

Τα σχόλια, πραγματικά λυπάμαι, δεν θα μπορέσουν να δείξουν τη κατάντια της δημόσιας υγείας στη χώρα..