‘’Ο Άι Γιώργης στα βουνά (κτηνοτροφία) κι ο Άι Δημήτρης πεδινά (γεωργία)’’.
Ο προπάππος μας Αργύρης Μάθεσης, είχε κάποια πατρικά χωράφια προς τα παλούκια της Σαλαμίνας που τα όργωνε και προίκα είχε από την γυναίκα του και προγιαγιά μας Τασσώ το γένος Παχή, επάνω στο Γκίνανι, ένα μεγάλο τόπο βοσκής για καματερά (δυο-τρεις Αγελάδες) και αιγοπρόβατα.
Κάθε χρόνο, ο Αργύρης με την Τασσώ και όλη την οικογένεια, παραμονές του Αγίου Γεωργίου ανέβαιναν με τα ζώα τους στο Γκίνανι όπου ο πατέρας της Τασσώ ήταν ο συντηρητής της σταυροειδές εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου και Αγίου Δημητρίου. Παραμονές πάλι του Αγίου Δημητρίου κατέβαιναν στη Κούλουρη.
Ο προπάππος μας έλεγε: ‘’Ο Αί Γιώργης στα βουνά κι ο Άι Δημήτρης πεδινά να μας βρει και του χρόνου.’’
Ο δικός του βέβαια προπάππος, Γιωργάκης Μάθεσης ήταν ο κτήτορας του ιστορικού Ναού του Αγίου Δημητρίου το 1806, στη πόλη της Σαλαμίνας και συγχρόνως αγωνιστής του ιερού αγώνα της παλιγγενεσίας όπου έπεσε ηρωικός στη μάχη μαζί με τον γιό του Κοσμά στην πρώτη απελευθέρωση της Ακρόπολης των Αθηνών.
Ο παππούς του προπάππου μας λεγόταν κι αυτός Ανάργυρος. Θείοι του ήταν οι Μπιρμπίληδες ή Βιρβίλιδες Δημογέροντες, Δήμαρχοι κι αγωνιστές της Σαλαμίνας (αδέλφια της μητέρας του Γαρέφως) και παππούς του, ο άρχοντας της Σαλαμίνας ο γερό Κόλιας (Νικόλας) Μπιρμίλης.
Τούτους ο προγονός μας ο Ανάργυρος, ήταν άνθρωπος του κεφιού των μουσικών οργάνων (αναφέρουν ότι έπαιζε καταπληκτικό ταμπουρομπουζούκο κι απ’ την άλλη χέρα είχε τα άρματα) και των πανηγυριών. Μαζί με τον αδελφό του Νικόλα (εκείνος με το παρανόμι Κολοβός) είχαν κάνει, γύρω στο 1850, ένα είδος επαγγελματικής μουσικής κομπανίας και γυρόφερναν τα χωριά της Σαλαμίνας, της Μεγαρίδας και των υπόλοιπων νησιών του Αργοσαρωνικού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου