ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΘΕΣΗ μέρος 52ον.... Ας δούμε από αρχεία του Ελληνικού Κράτους κι ας πούμε αλήθειες γύρω απ’ το 1821 και τη Σαλαμίνα.

 

Έτσι οι κατοπινοί Βιρβίλη είναι περασμένοι στα αρχεία της φιλικής εταιρίας, σαν Μπούρμπουλη (;)

Ας δούμε από αρχεία του Ελληνικού Κράτους κι ας πούμε αλήθειες γύρω απ’ το 1821 και τη Σαλαμίνα.

Διάβασα πριν λίγο καιρό -σε τοπικό ηλεκτρονικό τύπο της Σαλαμίνας- μια αρθρογραφία για τους Δήμαρχους της, ή μάλλον για ένα συγκεκριμένο σόι, καθώς και πριν ακόμη του 1821, βρισκόντουσαν ήδη στη Δημογεροντία της Κούλουρης κι έφθασε έως τον θάνατό τους μετά το 1880, να βρίσκονται σε αξιομνημόνευτες διοικήσεις του νησιού. Μάλιστα χρίστηκαν κατά καιρούς και Δήμαρχοι του νησιού!

Επίσης ο αρθρογράφος, μας ανακοινώνει ότι ‘’τα δύο αδέλφια από το συγκεκριμένο σόι ήταν οι μοναδικοί Σαλαμίνιοι μυημένοι στη Φιλική Εταιρία!’’ Ενώ, από τα αρχεία των ΓΑΚ αποκαλύπτονται αρκετοί Σαλαμίνιοι μυημένοι και με δίχως λάθος (sic) διατυπωμένο το επίθετό τους….. Όπως εκείνοι που αναφέρονται άλλοτε σαν Μπούρμπουλη, ή Μπιρπίλη, είτε Βιρβίλη.

Καταλαβαίνω βέβαια την ανάγκη ώστε να υπάρξουν γηγενείς αγωνιστές –ήρωες μάλλον θα έλεγα- όπου θα τους επιδοθούν τα αιώνια συγχαρητήρια για την συμμετοχή τους στον ιερό αγώνα και να δοξαστεί μέσα από τούτους ο τόπος τους.

Όμως, η Σαλαμίνα από τα αρχαία χρόνια γεννά παλικάρια μαχητές και τους προσφέρει στον κάθε αγώνα ΗΡΩΕΣ για μια λεύτερη Ελλάδα όπως μας δίδαξε και με την οικογένεια Μάθεση! 

Η οικογένεια Μάθεση που θυσίασε τον Γιωργάκη (τον κτήτορα της εκκλησίας Αγίου Δημητρίου) τον Κοσμά Μάθεση, τον Δαμιανό Μάθεση, τον γαμπρό τους Ιωάννη Κριτσίκη στις διάφορες μάχες για την Παλιγγενεσία.  

 

 Ας προχωρήσουμε όμως παρακάτω για να γνωρίσουμε καταστάσεις.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Δ΄ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΙΟΥΝΙΟΣ 1827 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1828)

Τη 3 Αυγούστου 1827

Τη αυτή ημέρα

Συνεδρίασις λη’

Προεδρία του κυρίου Ν. Ρενιέρη (σελίδα 62)

 

Ἀνεγνώσθη καὶ ἑτέρα τοῦ κ. Κωνσταντίνου Λογοθέτου, διὰ τῆς ὁποίας παρασταίνει, ὅτι ὁ καπιτὰν Χριστόδουλος Χατζῆ Πέτρου Ἀσπροποταμίτης, συλλαβὼν δύο ἐκ τῶν σημαντικωτέρων τῆς Σαλαμῖνος Αντώνη Μπιρπίλη, καὶ Αναγνώστου Λαζάρου, ἐπὶ προφάσει, ὅτι εἶναι συμμέτοχοι εἰς τὴν φθορὰν μιᾶς νέας, καὶ εἰς τὸν φόνον συμπατριώτου αὐτοῦ φονευθέντος εἰς τὸν Πόρον, ἔφερεν αὐτοὺς εἰς τὴν Ἀκροκόρινθον, φυλακώσας εἰς σκοτεινότατον ὑπόγειον. Παρακαλεῖ λοιπὸν τὴν Διοίκησιν ν’ ἀπελευθερώσῃ αὐτοὺς τῆς φυλακῆς…. Διευθύνθη εἰς τὴν ἐπὶ τῶν Πολεμικῶν Γραμματείαν τῆς Ἐπικρατείας.

Μετὰ ἱκανὴν συζήτησιν δὲν ἐνεκρίθη ἡ πρότασις αὕτη.

 Και στην νεοελληνική γλώσσα, αναφέρουν τα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων:

‘’Διαβάστηκε και άλλη του κ. Κωνσταντίνου Λογοθέτου (ο οποίος έζησε από το 1789 μέχρι και πέρα από το 1875. Γόνος εύπορης και επιφανούς οικογενείας του Πόρου, αναμείχθηκε από πολύ νέος μέχρι και τα βαθιά του γεράματα με τα κοινά του νησιού, διετέλεσε πολλές φορές ‘’σύντυχος Καγκελαρίας του Κοινού Πόρου’’, πληρεξούσιος αντιπρόσωπός του στις Εθνοσυνελεύσεις και, μετά την Επανάσταση, επανειλημμένα βουλευτής, γερουσιαστής και δήμαρχος Τροιζηνίων) υπό της οποίας παρουσιάζει ότι ο Καπετάν Χριστόδουλος  Χατζηπέτρου (*) Ασπροποταμίτης, συνέλαβε δύο από τους σημαντικότερους της Σαλαμίνας τον Αντώνη Μπιρμπίλη και τον Αναγνώστη Λαζάρου με την αιτία ότι έχουν συμμετοχή στην εκπαρθένευση μίας παρθένας και στον φόνο συμπατριώτη του Χατζηπέτρου, που τον σκότωσαν στον Πόρο. Τους πήγε στην Ακροκόρινθο και τους φυλάκισε σε σκοτεινό υπόγειο. Παρακαλεί λοιπόν την Διοίκηση να απελευθερώσει τους υπόδικους από τη φυλακή….

                                                                                                                                                                   

(*)Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος υπηρέτησε τον Ναπολέοντα και στα 1817, ήρθε στον ιερό αγώνα της Ελλάδας αφού πρώτα υπηρέτησε κι ένα φεγγάρι τον Αλή Πασά. Πολλά τα ανδραγαθήματά του, στο Μεσολόγγι, είναι ένδοξοι μάρτυρες του ηρωισμού του. Κατά την έξοδο της φρουράς, βγήκε αυτός από το Μεσολόγγι επικεφαλής τετρακοσίων, με το ξίφος στο χέρι και πέρασε μέσα από τους Τούρκους πολεμώντας, βγήκε σώος και αβλαβής μαζί με το ασκέρι του.

Λίγο ύστερα έκανε εκστρατεία στην Αττική και πήρε μέρος σε όλες τις εκεί μάχες. Ανδραγάθησε στην Αράχωβα. Στην φοβερή πανωλεθρία του Φαλήρου σώθηκε ως εκ θαύματος. Και πάλι έτρεξε αναζητώντας νέους θριάμβους, στην Ναύπακτο, στις Θήβες, και στην Μάχη της Πέτρας.

Μετά την επανάσταση υπηρέτησε επί Καποδίστρια και επί Όθωνα με βαθμό στρατηγού, και ως υπασπιστής του βασιλιά.

Πηγές: 

*)ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Δ΄ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΙΟΥΝΙΟΣ 1827 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1828) σελίδα 62

*) Βαλέριου Γ. Μέξα ΟΙ ΦΙΛΙΚΟΙ κατάλογος των Μελών της Φιλικής Εταιρίας εκ του Αρχείου Σέκερη. 

 Συνεχίζεται.....